Senin şöyle bir yorum yapmanı beklerdim: "İyi/kötü yoktur; bir 'adam' vardır, bir de 'adam' olmayan insan vardır."
[Tartışma] İyi-kötü İnsan Var mıdır?
- Konbuyu başlatan Mithyxila
- Başlangıç tarihi
Üye silindi 1004
İyi-Kötü'nün varlığı "adam" ya da "adam olma" saçmalığından daha makul...
Başka bir açıklaması olmaması var olduğu anlamına mı geliyor ?
Şahsımca geliyor.Birisi neden yavru köpeğin patilerini keser aksi taktirde.Bunun merak ya da daha farklı bir kavramla açıklanacak bir tarafı yok.
Üye silindi 1004
Yüzlerce sebebi olabilir. Yetiştiği çevre, hayvanlara karşı yaklaşımı ya da psikolojik durumu. Tabii bu yapılanı aklamamak için direkt kötülük demek en doğrusu ama, her insanı kendi bulunduğu bağlam içerisinde değerlendirince konu bambaşka yerlere gidebilir.
Önce yoktur diye düşündüm sonra hayvanlara yapılanlar hakkındaki yorumları düşününce vardıra çevirdim. Şuan ise çok kararsızım. Her insanda aynı duyguların var olduğu düşünürsek belki biz de "kötü" dediğimiz insanların yaşadıklarını yaşasak ya da onların bulunduğu ortamlarda bulunsak biz de onlar gibi olabilirdik. Hayat şartlarının insanların kişiliğini oluşturduğunu düşünüyorum. Burdaki hayat şartlarından kastım kötü ve zorlu olan değil. Fazla rahat ve güzel bir hayat da kişilik için ters tepebilir. Bir taraf aşağılık kompleksi yaratırken diğer taraf ego yaratabilir. Ama diğer yandan ne görülmüş ne yaşanmış olursa olsun bazı davranışların hiçbir açıklaması olmadığını düşünüyorum ve bu insanları istemsizce saf kötü olarak nitelendiriyorum. Kalbim ve mantığım farklı çalışıyor bu konuda.
Herkesin yaşadığı kötü durumlar,çevre vb bir ton olay olabiliyor gidipte herkes köpekleri öldürelim,patilerini kesmiyor sonuçta değil mi ? Ya da sokak ortasında birini vuralım,bıçağı saplıyalım demiyor.Bu biraz kişide biten bir şey bence.Kolaya kaçmakta denilebilir.Ne kötü durumlarda olup da pırlanta gibi olan kişiler de var.İstisna deyip geçilemez de hani.
Vardır.
İyi insan ve kötü insan bence çocukluktan buyana kişinin etrafında ki kişilere göre şekilleniyor. En kolayından şöyle örneklendireyim.
İki farklı aile olsun bir aile hayvanları sevsin, çocuklarını kedi ve köpeklerle beraber büyütsün ve bebekliğinden buyana bu hayvanlarla oynayıp büyüyen biri bir noktadan sonra onları artık ailesinin bir ferdi gibi görür. Dışarıda da böyle olur, dışarıda sevmese bile tekmeleyip vahşice işkence etmez.
Diğer tarafta ise ailesinden sürekli şiddet gören bunu sadece kendisi için söylemiyorum tabi ki etrafında ki her şey için söylüyorum. Yani bir eşyayı bile yere atıp kırsa bu çocukta belli bir etki bırakabilir. Bir de bunu hayvanlara yaptığını düşünün. Ya da kediye, köpeğe taş attığını. Kısaca çocuk bunu normal bir şeymiş gibi algılar ve ilerleyen süreçte aynı hareketleri sergiler. Hatta bundan zevk almaya başlayıp daha ileriye gidip hayvanı öldürmekten beter edebilir.
Bu sadece bir örnekti. Bir de bunu aile de ki diğer bir örnekle devam ettireyim.
Yine 2 aile var. Bu ailelerden biri şiddete karşıyken diğeri teşvik ediyor. En kolayından herkes çocukken kavga eder ve etmiştir. Bazı aileler vardır ki çocuklarını uyarır ''Oğlum kavga etme vb'' diye. Bazı aileler ise tam tersi yani kavga etmeye teşvik eder. Eve çocukluktan başlayan ''Oğlum yumruk at bakayım. Vur vur sağ, sol sert vur hadi'' gibi büyütülen çocuk ne olur sizce? İlerleyen yaşlarda yaşıtlarına şiddet uygulamaya başlar, küfür eder kavga çıkartır. Dövüş eder ailesini okula çağırtmakla başlar bu durum. Sonra bir gün sağlam bir dayak yer yüzü gözü mor bir şekilde eve gider. Babası ''Kavga ettin bi de dayak yedin heee'' deyip çocuğu bir de o döver...
Bunun sonucunda ne olur? Ülkede şiddete meğilli artık hiç bir şey umrunda olmayan bir insan yaratmış olur. Bu çocuk yeri geldiğinde birine bıçağı da takar, köpeği kediyi de keser, insanı da öldürür. Hee bu birazda kişinin isteğine göre de şekillenebilir. Kişi bu şartlarda büyüse ve belli bir zekaya sahip olursa bunun yanlış olduğunu anlayabilir fakat bu çoğu zaman olmaz. Çünkü insan örnek alır...
İyi insan ve kötü insan bence çocukluktan buyana kişinin etrafında ki kişilere göre şekilleniyor. En kolayından şöyle örneklendireyim.
İki farklı aile olsun bir aile hayvanları sevsin, çocuklarını kedi ve köpeklerle beraber büyütsün ve bebekliğinden buyana bu hayvanlarla oynayıp büyüyen biri bir noktadan sonra onları artık ailesinin bir ferdi gibi görür. Dışarıda da böyle olur, dışarıda sevmese bile tekmeleyip vahşice işkence etmez.
Diğer tarafta ise ailesinden sürekli şiddet gören bunu sadece kendisi için söylemiyorum tabi ki etrafında ki her şey için söylüyorum. Yani bir eşyayı bile yere atıp kırsa bu çocukta belli bir etki bırakabilir. Bir de bunu hayvanlara yaptığını düşünün. Ya da kediye, köpeğe taş attığını. Kısaca çocuk bunu normal bir şeymiş gibi algılar ve ilerleyen süreçte aynı hareketleri sergiler. Hatta bundan zevk almaya başlayıp daha ileriye gidip hayvanı öldürmekten beter edebilir.
Bu sadece bir örnekti. Bir de bunu aile de ki diğer bir örnekle devam ettireyim.
Yine 2 aile var. Bu ailelerden biri şiddete karşıyken diğeri teşvik ediyor. En kolayından herkes çocukken kavga eder ve etmiştir. Bazı aileler vardır ki çocuklarını uyarır ''Oğlum kavga etme vb'' diye. Bazı aileler ise tam tersi yani kavga etmeye teşvik eder. Eve çocukluktan başlayan ''Oğlum yumruk at bakayım. Vur vur sağ, sol sert vur hadi'' gibi büyütülen çocuk ne olur sizce? İlerleyen yaşlarda yaşıtlarına şiddet uygulamaya başlar, küfür eder kavga çıkartır. Dövüş eder ailesini okula çağırtmakla başlar bu durum. Sonra bir gün sağlam bir dayak yer yüzü gözü mor bir şekilde eve gider. Babası ''Kavga ettin bi de dayak yedin heee'' deyip çocuğu bir de o döver...
Bunun sonucunda ne olur? Ülkede şiddete meğilli artık hiç bir şey umrunda olmayan bir insan yaratmış olur. Bu çocuk yeri geldiğinde birine bıçağı da takar, köpeği kediyi de keser, insanı da öldürür. Hee bu birazda kişinin isteğine göre de şekillenebilir. Kişi bu şartlarda büyüse ve belli bir zekaya sahip olursa bunun yanlış olduğunu anlayabilir fakat bu çoğu zaman olmaz. Çünkü insan örnek alır...
Üye silindi 1004
Yani tam olarak burası işte. Diyenler de çıkabilir ve çıkıyor. Pırlanta gibi insanlar olması öbür türlü insanların olmayacağı anlamına gelmiyor. Her insanın sınırı birbirinden farklı. Köpeğine kıyamayan adam, aynı köpeğe kedi parçalattırıyor. Çünkü çocukluğundan beri “kedi nankör hayvandır” denmiş. Bazı insanlar için sıçanla köpek arasında da fark yok. Günün sonunda yaptıkları şeyler kötüden bile daha rezalet ama, kendi küçük dünyaları içinde belki iyi bir şey yaptıklarını düşünüyor bile olabilirler.
Bu bence normal bir şey değil. Yani bunun bile bir altyapısı oluyor kimse durup dururken bir hayvana gidip zarar vermez.
En kolayından başka bir şeye sinirlenmiş ve sinirinin hayvandan çıkartmıştır. Yani yaptıklarının bir şey ile bağlantısı olmamasının imkanı yok benim gözümde.
Kendin de yazmışsın zaten altyapı olayını ''Kedi nankör hayvandır'' denmiş diye.
Bu Konuya Bakmış Kullanıcılar (Üye: 0, Ziyaretçi: 1)
Korsanfan.com Her Hakkı Saklıdır. 2008-2023.
Tasarım Korsanfan V.6.0
Tasarım Korsanfan V.6.0
