[Spoiler] 861: Mükemmel Oyuncu

“Bu akşam ne tür bir adamla tanışacağını ve kime sadakat yemini edeceğini anlamanı sağlayacak bir hikâye. Evvel zaman içinde, Capa Barsavi’nin şehirdeki hâkimiyeti çok yeni ve narinken, bir grup garrista’sının fırsatını bulur bulmaz onu ortadan kaldırmayı planladığı bilinen bir sırdı. Ve bu garristalar onun karşı hamlelerine hazırlıklıydılar. Ne de olsa şehri ele geçirmesinde ona yardım etmişlerdi ve nasıl çalıştığını iyi biliyorlardı.
“Bu yüzden Barsavi’nin kendilerini aynı anda yakalamaması için tedbir aldılar. Barsavi içlerinden bazılarının gırtlaklarını kesmeye karar verirse, çeteler dağılıp birbirlerini uyaracaktı ve çok uzun sürecek, kanlı bir savaş patlak verecekti. Barsavi hiçbir aleni hamlede bulunmadı. Böylece garristalarının sadakatsizliğine yönelik söylentiler arttıkça arttı.
“Capa Barsavi ziyaretçilerini kabul salonunda ağırlardı. O salon hâlâ Ahşap Çöplük’ün oradadır. Eskiden kocaman bir Verrar gemisiydi, hani asker taşımakta kullandıkları şu geniş kalyonlardan biri. Şimdilerde eğreti bir saray gibi orada demir atmış bekler. Barsavi ona Yüzen Mezar, der. Her neyse, Barsavi bir gün Yüzen Mezar’da Ashmere’den getirilen büyük bir halıyı sergilemeye başladı. Halı çok güzeldi, Dük’ün güvende tutmak için duvara asacağı türden bir eşyaydı. Barsavi o halıdan ne kadar hoşlandığını çevresindeki herkesin öğrenmesini sağladı.
“Zamanla vaziyet öyle bir hal aldı ki, erkânı onun bir ziyaretçiye ne yapacağını halıya bakarak kestirebilir oldu; çünkü kan akacaksa halı dürülüp güvenli bir yere kaldırılırdı. İstisnasız bir şekilde. Aradan aylar geçti. Halı kâh serildi kâh toplandı. Kâh serildi, kâh toplandı. Bazen Barsavi’nin yanına çağırdığı kimseler ayaklarının altında çıplak zemini görür görmez kaçmaya çalışırdı. Tabii bu da yaptıkları bir yanlışı açık açık itiraf etmekle aynı şeydi.
“Her neyse. Garristalarıyla arasındaki soruna geri dönelim. İçlerinden hiçbiri yanında bir çete olmadan Yüzen Mezar’a girecek veya Barsavi’yle yalnız kalacak kadar aptal değildi. O zamanlar Barsavi’nin otoritesi henüz onları zorlayacak kadar güçlü sayılmazdı. O da bu yüzden oturup bekledi... ve bir gece baş belası garristalarından dokuzunu akşam yemeğine davet etti. Hepsini değil elbette, yalnızca en akıllı ve en bıçkın olanları... ve de en büyük çetelere hükmedenleri. Garristaların casusları, Capa’nın en gözde eşyası olan halının yere serildiğini ve üstüne tanrıların bile o güne kadar gördüklerinden daha zengin bir şölen sofrası kurulduğunu haber verdiler.
“O akılsız piç kuruları bunu duyunca Barsavi’nin ciddi olduğunu, gerçekten konuşmak istediğini düşündüler. Korktuğunu zannedip iyi niyetli bir pazarlık yapmayı beklediler. Bu yüzden de ne yanlarına çetelerini aldılar ne de alternatif planlar kurdular. Kazandıklarını düşünüyorlardı.
“O güzelim halının üstündeki sandalyelerine oturduklarında ve Barsavi’nin elli adamı ellerinde arbaletlerle odaya doluştuğunda ne kadar şaşırdıklarını var sen düşün,” dedi Zincir. “Herifleri öyle bir ok yağmuruna tuttular ki, azgın bir kirpi herhangi birini evine götürüp bir güzel düzerdi. Halıya düşmemiş bir damla kan varsa o da tavandaydı. Anlatabildim mi?”
“Evet. Yani halı mahvoldu.”
“Hem de nasıl. Barsavi beklenti yaratmayı biliyordu Locke. Tabii o beklentileri kullanarak kendisine zarar verecek kimseleri yanıltmayı da. Düşmanlar onun bu tuhaf saplantısının canlarını garantiye aldığını zannettiler. Ama bu dünyada kahrolası bir halıyı kaybetmeye değecek kadar kalabalık ve güçlü düşmanlar vardır.”
Peder Zincir ileriyi ve güneyi işaret etti.
“Şu tarafa doğru bir kilometre ötede seninle konuşmayı bekleyen adam işte o. Medeni bir dil kullanmanı şiddetle tavsiye ederim.”