Sasuke'nin yaşadığı psikolojik sıkıntıların belki on katını Itachi yaşadı. Ona yüklenen görev kendi ailenin ölümünü izlemekten daha acı vericiydi, küçükken savaş görmüş biri olarak elinde bir savaşı önleme fırsatı olduğunda karşısında ki kendi klanıda olsa bunu görmezden gelerek köyün iyiliği için her şeyini feda edebildi. Bir hain olarak yaşamayı kabullendi, hayatını kurtardığı insanların kendisinden nefret etmesine göz yumabildi.
En önemlisi de kardeşinin nefretini kazanmayı kabullenebildi, ona gerçekleri anlatıp kendini kahraman ilan da edebilirdi ama yapmadı. Kardeşinin klanının intikamını almasına izin verdi ve onun bir kahraman olarak anılmasını istedi. Itachi hiç bir zaman kendisini düşünmedi, tüm hayatını köyü ve kardeşi için yaşadı. Sasuke ise Itachi'yi tam olarak anlayamadı, ona bu seçimi yaptıranları öldürmek istemesini anlayabilirim ama köyü yıkmak düşüncesi kadar saçma bir karar olamazdı. Abisinin hatırasına saygı duymadı kendini barış için feda ettiğini de fark edemedi.
Itachi gibi bir karakterin de sevilmesi çok normal bana kalırsa, gerçekten de gölgelerde ki Hokage'dir kendisi. Üstelik kendini de haklı görmez, övünmeyi sevmez. Sadece yapması gerekeni yaptığını kabullenir.
Yani kısacası burada kurban olan Sasuke değil Itachi'dir. Sasuke kadar onunda gençliği mahvolmuştur, buna rağmen Edo olarak hayata döndüğünde bile ilk hedefi Sasuke'yi bulmak değil savaşı bitirmekti.
