Eğer aramızda anne - baba olan abilerim ablalarım varsa onlara da kendi çocukluk tecrübelerimden bir kaç şey anlatayım:
Çocuk korku ile değil sevgi ile büyütülmeli.Çocuğu bir şeylere zorlamamalı,yani çocuk dershaneye gitmek istemiyorsa onu zorla yazdırmanın bir mantığı olmadığı gibi yararı da yok.Herkes derslerinde çok başarılı olacak diye bir şey de yok.Onu diğer çocuklarla kıyaslamak çocuğun sadece kalbini ve özgüvenini kırar.Biliyorum belki iyi bir iş sahibi olsun istiyorsunuz ama yapılan baskı çocuk için işleri zorlaştırmaktan başka bir işe yaramıyor.Aksine çocugu kendi ilgi alanında desteklemek daha önemli.Mesela çocuk futbol kulübüne gitmek isterken onu basketbol kulübüne niye yazdırırsın?Çocuk neye ilgi duyuyorsa saygı duyup arkasında durmalısın.Diyeceklerim bu kadar okuduğunuz için teşekkürler.