Film epey ilginçti. Başlangıçta beni içine almayı başaramadı çünkü sahneler çok bölük pörçük. Genel olarak acayiplik hâkimdi zaten filme. Üzerine pek düşünmemi gerektirecek bir şey barındırdığını da düşünmüyorum açıkçası. Bir şekilde izletmeyi başardı. Sonu mükemmeldi, onu söyleyebilirim. Başka ne denilebilir? Sezen Aksu epey ilginç oldu. Filmin devamında para birimi olarak Lira da geçiyor. Kafalar 1.500'dü filmdeki her karakterin. Tam bir absürtlük, baştan sona. Gnaghi'den âşık olduğu kıza, Dellamorte'den ona mühendis deyip duran teyzemize, belediye başkanından motosikletli arkadaşlara, Franco'dan dedektif kılıklı adama, ölümün ta kendisinde yaşamın ta kendisine, yani Dellamorte'den dellamore'ye. Annesinin adı falan derken Freud'a mı geçtik ne oldu?
Öylecene değişik bir film işte.
Bende de başta jeton düşmemişti.
