Büyük konuşmak için fazla derin bir soru. Birçok farklı açıdan olaya yaklaşım sergileyebiliriz. En basitinden günümüz Dünyasını ele alabiliriz.
Ben olsaydım büyük ihtimalle adamın ölmesi karşılığında özgürlüğüme kavuşurdum. Bu durumdan dolayı kendimi de suçlu hissetmezdim. Başkalarının kendi arasında kurduğu tezgahın ekmeğini yer ve çekilirdim köşeme. Zira ben o adamın hayatını kurtarmak uğruna kendi 15 yılımı verirsem dışarı çıktıktan sonra masum olan adamın birilerinin canını yakmayacağının garantisini veremem. Hoş, kime göre masum? Neye göre masum? Masum insan var mıdır? Masumiyetin sınırı nedir? Benim birkaç kere soygun yapmış olmam o adamı benden daha masum yapıyor mu?
Adamı kurtarırdım diyen sadece burada bile en az 39 kişi var ise, toplumu kirleten insanlar nerededir? Madem herkes bu kadar şeref, namus, onuru uğruna yaşıyorsa neden toplumun büyük bir kısmı mutsuz? Yoksa iyi görünmek moda mı? Bırakınız bu işleri, kuyruğu kısılan insan önce kendi kuyruğunu kurtarmanın peşine düşer. Bunun adı psikolojidir.