O kadar çok hayal kurdum ki hatırlamıyorum çoğunu kafamda simüle edip -bu muydu la- diye rafa kaldırmışımdır, işin garip yanı şu an bir şey de olamadım, olmayınca olmuyor.
futbolcu olmak istiyordum, yeteneğim de vardı ama tamamen kendi aptallığımdan ciddi bir hastalık geçirince o iş yattı.
gemi kaptanı olmak istedim sonraları. uzun yol yolculuğunu ve denizi sevdiğim için. ailem okumama izin vermedi ve hukuk okumamı istedi. vasat hukuk fakültelerine puanım yetiyordu ama hem onları hem de kendimi yakarak kolay atandığı için pdr okudum.
mesleği yapıyorum elimden geldiğince ama yaptığım işi sevdiğim söylenemez.
Hayalleri gerçekleştirmeye az kaldı 2 sene sonra güzel bir üniversitede pc mühendisliği ver elini amerika
Ama yapamayacağımdan korkuyorum.
Küçükken asker olmak istiyordum futbol oynuyordum ama ozguven başka klübe geçince kayboldu ben de veledin biriyle kavga ettim bıraktım ben küçükken su içerken bi anda üstüme dökmüştü o zaman ozguven yoktu bir şey diyemedim.
Şimdide yurtdışı 2 3 sene türkiyede çalışıp amerika veya japonyaya gitmeyi düşünüyorum ama zaman göstercek baba çok geri kafalı izin vermem diyor.