Evcil Hayvanlar

Bir cok sekilde ailemizin uyesi olan evcil hayvanlarla ilgili hicbir yazi goremedim forumda. Ben de herkesin evcil hayvanini anlattigi/fotograflarini attigi bir konu acayim dedim.

Ilk dostum muhabbet kusuydu. Komsumuzun evcil hayvani olmasina ragmen o zamanki yasimin da verdigi hevesle komsumuzdan cok benim baktigim hayvandi. Yaklasik 2 sene boyunca birlikte olup ona kitap okuduktan sonra komsumun tasinmasiyla kaybettim o guzel gunleri.

Daha sonrasinda japon baligi besledim. Dedemin 150 baliktan olusan o guzelim akvaryumuna ben de sahip olurum diye dusunuyordum. 3 ay yasamasi gereken baliklari 3 yil yasattiktan sonra bir gun kardesimin ne kadar yem varsa akvaryuma atip zavallilari catlatip oldurmesinden dolayi kaybettim .

Bu sure boyunca alt komsumuzun sibirya kurduna da hatri sayilir bir miktarda ben baktim. Askeriyede egitilirken yaninda oldum. Gezdirilmesi gerektiginde gunde 3 defanin 2sinde ben gezdirdim. Resmen kardes olmustu benim icin "mavi". Uludaga her gittigimizde sorun yasardik kampa sokarken hayvan izni yok diye ancak bir sekilde basarirdi Aygun amcam. Az kizagimizi cekmedi Onu da ne yazik ki bilgisiz bir askerin ayiklamadan Maviye kanat vermesi ve tavugun bogazina takilip bogmasi yuzunden kaybettik .

Su an turkiyeye donunce Sibirya kurdu almayi planliyorum iki tane. Hem cok akillilar hem de arkadas canlisilar. Kuracagim ailenin onlarla baslamasini istiyorum

Kangal çoban köpeğim var. Şefkatli, koruyucu, dost canlısı. Hayvan sevgisi bambaşka.

Bizim kışlada Suriye sınırdan getirilen 2 yavru siyah tüylü köpek var. Çok sevimliler, yanlarına gidince hemen yanına koşup oynamak istiyorlar.

Evde köpek beslemeye karşıyım ama bahçede takılınca ayrı oluyor.

Küçükken sokak kedisi beslemeyi çok severdim. Bir tanesini eve alıp 4 ay beslemiştim sonra kuzenim gitti Haydarpaşa garının oraya bir yere bıraktı kedimi daha sonra bulamadım onu.

Üniversitedeyken 3 tane kedi yavrusu besledim. Annesi terk etmişti. Bekledim gelsin diye gelmedi. Ben de aldım evime. Daha gözleri bile açılmamıştı. Yemedim yedirdim, içirmedim içirdim Yavruyken tilkiden farksız olan o çirkin şeyler büyüyünce o kadar güzel oldular ki anlatamam. Daha sonra üniversite bitince maddi imkanlarım da yanıma almaya el vermeyince mecburen bırakmak zorunda kaldım birilerine

Şimdi çok şükür maddi imkanım var. Ama bu sefer de kedi yok anasını satıyım. Bıraktığım kedilerimin yerini doldururlar mı bilmiyorum ama o gün bugündür bir kedi özlemim var, yerini dolduramadığım. Yana yakıla yavru kediler arıyorum. Uzun kış gecelerinde ne yapıyorlar bunlar bilmiyorum ama herhalde yatıyorlar boyuna. Ortada yavru kedüş yok! En son 2 tane annenin yavrularına talip oldum. Hangisi olursa, birinden birinin yavrularını alacaktım (bir süre anne sütü emdikten sonra tabi).. Bana ulaşamadan soğuktan ölmüşler Velhasıl kelam dostlar;

Hamster'ım vardı. Çok severdim. 2 yıl yaşayıp öldü. Çok üzülmüştüm. Hayvanları çok severim ama işte şu ölüm şeyi var diye almıyoruz artık aile olarak. Sokak hayvanları ile idare ediyoruz.

Küçükken tahmini 5-6 lı yaşlar babam eve kuş almıştı kıskandığımdan öğlen eve gelen kuşu sopayla vura vura akşama kadar öldürmüşüm.
Daha sonra balık aldılar o da kardeşimle balıkla çok oynadığımızdan 2 gün sonra öldü. Hayvanlar ile pek iyi bir ilişkim olmadı.
Bahçeli evde yaşasaydım köpek alabilirdim.

Aylardan Aralık; 2015, yavru bir pati karlar arasında kaybolmuş, tirtir titriyor. Gözleri parlamasa bembeyaz tüylerinden fark edilmeyecek, ölüp gidecek tenha yerde.
Aylardan Nisan; 2016, dişi bir kedi Bursa'ya sıcak inmeye başlar başlamaz "vaaaaaaauuuuuv"luyor, sanki biri dövermişçesine; 24 saat geçmeden Escobar gözlerden kayboluyor, bir daha dönmemek üzere.
Sonuç: Erkek kedi almayın abi.

İlk hayvanım teyzemlerin bakamadığı 2 sultan papağanıydı edi ve büdüydü isimleri. Heralde 4-5 yıl baktık kendilerine. Edi (dişi olan) doğum yaparken öldü yumurta takıldı çıkmadı ilaç vs de fayda etmedi. Büdü ise uzun yıllar aldı. Sonra hataya annnemleri ziyarete gidince onu babanemlere bıraktık onlarda bir gün kapısını açık unutmuş hayvan kaçtı gitti evlerinin önündeki koca çınarlardan birine konmuş (kocaeli merkezdeki çınarları bilen varsa anlarlar) sonra mahlledeki insanlar su tutarak indirmeye çalışmışlar hayvan uçup gitmiş sonra oldukça yaşlıydı zaten.

Sonra mizim mahallede yeni doğmuş ve annesiz kalmış bir yavru bulmuştu mahallediler biz sahiplendik. Sarı, beyaz mavi gözlü çok güzel bir dişi kediydi. Birkaç ay balkonda baktık bahar falandı zaten. Evde de takılıyordu arada. Sonra baya büyünce bahçede bakalım dedik klube falan yaptık ama ordan kaçtı ve bir daha göremedik kendisini.

Birde köpeğim var adı Liva babam köyünden getirmişti kardeşleri arasında tek dişi oydu itip kakıyorlarmuş bunu bizde aldık eve sarı beyaz ufak bir köpek. Parson Russell Terrierlara benziyor ama aynısı değil. Yaklaşık 10 yıldır bizde babamla yaşıyor şuan.

Şuan ablam hostes olduğu için pek bakamadığı kuşunada biz bakıyoruz adı bulut gene sultan papağanı gene eşi öldü tümör mü ne çıkmıştı galiba hayvanda.