Bu sahnede duygusal bir müzik çalmasını ya da Sabaody zamanındaki bazı Rayleigh sahnelerinde olduğu gibi arka planın beyazlatılıp konuşan karakterin yüzüne bir gölge düşürülerek sahneye derinlik katılmasını falan beklerdim. Bölümün tek bu kısmını izledim. O da hoşuma gitmedi.Oha inanılmaz derece leş bir bölüm olmuş. Olm renksiz sayfalardaki duygunun 10'da 1'ini bile yansıtamamak nasıl bir başarıdır lan?
Şu sayfa bile bir şeyler anlatıyor ama yok anasını satayım. Leş ötesi.