Hakikaten güzel teori... Olabilir tabi neden olmasın. Ama teorini ve yorumları okurken benim kafamda farklı şeyler şekillendi. Belki seninkiyle pek alakalı olmayacak ama; bu çözümlemeyi kültürel temele oturtursak sanırım Oda Sensei'nin tam olarak bu meyveler konusunda ne düşündüğünü daha iyi açıklayabiliriz.
Örneğin şu sürekli tekrarlanan Ace Mera - Akainu Magu meselesi... Tam olarak kim yazmıştı, nereden bulabilirim hatırlamıyorum ancak, bir arkadaş şuna benzer bir cümle kurmuştu (Dragon ya da Marco olabilir); "Bir çocuğun elindeki çakmaktan çıkan ateşle, volkanik bir adada doğup büyümüş bir Japon olan Oda'nın Mağmayı neden Alevden üstün tuttuğunu anlayabiliriz" tarzında bir yorumda bulunmuştu.
Bu açıdan Japon geleneği ve mitologyasında ki elementleri şöyle bir gözden geçirirsek... Hi - Katon (ateş), Mizu - Suiton (su), Kaze - Fuuton (rüzgar), Tsuchi - Doton (toprak), Kaminari - Raiton (yıldırım)... Bunların dördü, rüzgarı hava ile değiştirirsek klasik Aristo elementleridir. Tabi bunların yanına bir başka klasik olan Hikari (ışık) ve Yami (karanlık) ikilisini de ekleyebiliriz. Örneğin Çin geleneğinde bu elementler bazı eksiltmeler ve eklemelerle (Maden - Metal, Ağaç - Bitki gibi) çeşitlenir... Bu açıdan bakınca "evrim" fikrinden öte, özün çeşitlenmesi olarak da görebiliriz. Öncelikle taklit edilen asıl öz, zamanla şekillenen ise bunların çeşitlenmesidir. Bazıları iki tözün füzyonu (toprak + su = çamur) olarak çeşitlenirken, diğerleri sudan buza, ya da topraktan kuma şeklinde çeşitlenebilir. Ama bahsettiğin tarzda bir evrim asla ilk özü geçebilecek bir şey olamaz, olmamalıdır diye düşünüyorum... Yani kum, çamur, kaya... ne kadar çeşitlenirsen çeşitlen, toprak tözünü içinden asla atamazsın. Bu açıdan Titanlar doğanın kendisi iken, insansı tanrılar ancak onların basit taklitleri olabilmişlerdir... En azından benim düşüncem bu yönde.