Sizi En Çok Rahatsız Eden Film

[ReaperDuke]

Srpski filmini izledim daha doğrusu inceledim gereksiz sahneleri atlayarak izledim filmin duygusunu alamadım .Fakat sondaki kırmızı torba sahnesi dışında çok anormal bi sahne yok.

Son bir haftadır Siccin dabbe hüddam serilerini izliyorum gördüğüm ceset leşin haddi hesabı yok şu sahneler bana çok gerçekçi gelmedi.
Edit;İnsan kırkayak 2 filmini midem kaldırmadı hakikaten ne filmler var !

Ammar 1 beni daha çok rahatsız etmişti .İnsanın kendi cinsi dışında zeki bir varlığın insana uyguladığı psikolojik zorbalık var .İyi ki insandan daha zeki bir varlık yok dedirtiyor.

 

[Dracule Mihawk]

Requemi izliyorum bitmek üzere. Tam olarak nesi zor geldi?

 

[Smoker]

Requemi izliyorum bitmek üzere. Tam olarak nesi zor geldi?

Buradaki filmleri öyle temsili olarak yazdım. Yoksa bunların yerine Blight of Humanity, Earthlings, August Underground's Mordum gibi filmleri yazardım ki bunlar listedekilerden çok daha fenalar.

 

[Crocus]

Requiem for a Dream bu listeye göre yumuşak kalmış. Testere bile izlemek bu yaşta beni daha çok geriyor sanırım büyüdükçe insan midesi daha hassaslaşıyor...

Ankettekiler arasından Salo O le 120 Giornate di Sodoma sanırım zirveyi oynar. Fakat genel olarak bu türün zirvesi Vomit gore trilogy ile Guinea Pig serisi. Hepsini detaylı okudum izlemeye yanaşamadım

 

[kadir †.]

Rahatsız, izlenecek şeyler değil. Listeden bir Requiem for a Dream'i izledim.

 

[Bavs]

Requemi izliyorum bitmek üzere. Tam olarak nesi zor geldi?

Konusu rahatsız edici. Zaten çok rahatsız olucam kafasıyla izlersen filmin içine giremezsin. Filme dayanabilecek misin dayanamayacak mısın yarışması değil ki bu.

 

[Dracule Mihawk]

Konusu rahatsız edici. Zaten çok rahatsız olucam kafasıyla izlersen filmin içine giremezsin. Filme dayanabilecek misin dayanamayacak mısın yarışması değil ki bu.

Ben testere gibi falan sandıydım.

 

[Bavs]

Ben testere gibi falan sandıydım.

Konudaki filmler requiem for a dream dışında öyle zaten sanırım. Anketi beğenmedim o Yüzden.

 

[Giulietta]

Ben testere gibi falan sandıydım.

Cevabı da veriyorsun bir nevi aslında. Bu kişisel olarak kişilerin farklı şeylerden rahatsız olmasıyla ilgili. Senin için rahatsızlık şiddet gösterme olabilirken başkası için manipülasyon, aşağılanma, küçük düşürülme olabiliyor. Bu film insanı gerçekten rahatsız edebilecek sayılı bir kaç filmden biridir. Bu tip filmlere sıfır kafayla giriş yapman gerekiyor ki hissedebilesin. Genel olarak filmlerin çoğunda sonu kötü bitse bile ya hep hikaye biter ya da tünelin sonunda hep bir ışık vardır. Burada yok. Biz karakterlerin kendilerini soktukları o çukurun sonsuza kadar büyüdüğünü, çıkma ihtimallerinin de uzun zaman önce ortadan kalktığını biliyoruz. Kendi zihninin kölesi olmanın, bundan kurtuluşun da olmayacağını bilmek gibi.

Dikkat ettiysen karakterlerin içsel yaşamları yok. Aronofsky bu kişilerin arzularının nedenlerini ima etmek için yarışma programı, televizyon, buzdolabı gibi semboller kullanıyor. Müzikleri ise karakterlerin iniş çıkışlarını muhteşem ötesi bir şekilde yansıtıyor.

Yani 5 duyu organını aynı anda sağlıklı bir şekilde kullanıyorsan film senin için rahatsız edici derecede bir şaheser, kullanamıyorsan da anlamayacağın bir yapım. Çünkü filmdeki tüm olay 5 duyu+algının gücü. Aronofsky tekniği bu.

 

[Smoker]

Cevabı da veriyorsun bir nevi aslında. Bu kişisel olarak kişilerin farklı şeylerden rahatsız olmasıyla ilgili. Senin için rahatsızlık şiddet gösterme olabilirken başkası için manipülasyon, aşağılanma, küçük düşürülme olabiliyor. Bu film insanı gerçekten rahatsız edebilecek sayılı bir kaç filmden biridir. Bu tip filmlere sıfır kafayla giriş yapman gerekiyor ki hissedebilesin. Genel olarak filmlerin çoğunda sonu kötü bitse bile ya hep hikaye biter ya da tünelin sonunda hep bir ışık vardır. Burada yok. Biz karakterlerin kendilerini soktukları o çukurun sonsuza kadar büyüdüğünü, çıkma ihtimallerinin de uzun zaman önce ortadan kalktığını biliyoruz. Kendi zihninin kölesi olmanın, bundan kurtuluşun da olmayacağını bilmek gibi.

Dikkat ettiysen karakterlerin içsel yaşamları yok. Aronofsky bu kişilerin arzularının nedenlerini ima etmek için yarışma programı, televizyon, buzdolabı gibi semboller kullanıyor. Müzikleri ise karakterlerin iniş çıkışlarını muhteşem ötesi bir şekilde yansıtıyor.

Yani 5 duyu organını aynı anda sağlıklı bir şekilde kullanıyorsan film senin için rahatsız edici derecede bir şaheser, kullanamıyorsan da anlamayacağın bir yapım. Çünkü filmdeki tüm olay 5 duyu+algının gücü. Aronofsky tekniği bu.

Filmi çok güzel özetlemişsin. Kadın baş karakterin filmin sonunda düştüğü durum bayağı canımı sıkmıştı.