Korsanfan.Com - One Piece Türkiye
Korsanfan.Com - One Piece Türkiye
Neler yeni

Dünya Ticaret Merkezi


Orijinal Dünya Ticaret Merkezi (DTM), New York'taki Aşağı Manhattan'ın Finans Bölgesi'nde yedi binadan oluşan büyük bir kompleksti. 4 Nisan 1973'te kullanıma açılmış ve 11 Eylül 2001'deki terör saldırıları sırasında yıkılmıştır. Tamamlandıklarında Dünya Ticaret Merkezi olan İkiz Kuleler 1. DTM (Kuzey Kulesi) 417 metre ve 2. DTM (Güney Kulesi) 415 metre ile dünyanın en yüksek binalarıydı. Kompleksteki diğer binalar arasında Marriott Dünya Ticaret Merkezi (3. DTM), 4. DTM, 5. DTM, 6. DTM ve 7. DTM bulunmaktaydı. Kompleks 1.240.000 metrekare ofis alanı içeriyordu ve tamamlanmadan önce 130.000 kişiyi barındırabileceği tahmin ediliyordu.

Merkez kompleks, 1966 ile 1975 yılları arasında, 400 milyon dolarlık bir maliyetle (günümüz parasıyla yaklaşık 3,56 milyar dolar) inşa edilmiştir. Kompleksin inşası Aşağı Manhattan'daki kentsel dönüşümü teşvik etmek isteyen David Rockefeller tarafından önerilmiş ve kardeşi Nelson binaların inşasının yolunu açacak yasayı imzalamıştır. Kompleksteki binalar Minoru Yamasaki tarafından tasarlanmıştır. 1998'de New York ve New Jersey Liman İdaresi'nin kararıyla binalar özelleştirilerek binaların yönetimi bir şirkete kiralanmıştır. Temmuz 2001 kira kontratı Silverstein Properties'e verilmiştir. Dünya Ticaret Merkezi var olduğu süre boyunca küreselleşmeyi ve Amerika'nın ekonomik gücünü simgelemiştir. Binaların tasarımı en başta New York halkı ve profesyonel eleştirmenler tarafından eleştirilse de, İkiz Kuleler zamanla New York'un simgeleri haline gelmiştir. Binaların popüler kültürde önemli bir rolü vardı ve var oldukları süre boyunca toplamda 472 farklı yapımda görülmüşlerdi. Philippe Petit 7 Ağustos 1974'te iki bina arasına gerilen bir ipin üzerinde yürüyerek gösteri yapmıştır. 11 Eylül saldırılarının ardından o sırada yapımı devam eden filmlerden ve dizilerden binaların görüntüleri çıkarılmıştır.

Dünya Ticaret Merkezi, 13 Şubat 1975'te çıkan yangın da dahil olmak üzere birçok büyük suç ve terör olayı yaşamıştır. 11 Eylül 2001'deki terör saldırıları sırasında El Kaide bağlantılı hava korsanları, iki tane tarifeli Boeing 767 uçağını binalara çarptırmıştır. Uçaklar binalara girdiğinde İkiz Kuleler'de 16.400 ila 18.000 arasında insan vardı. Çarpmalardan kaynaklanan yangınlar, uçakların yanan jet yakıtı nedeniyle yoğunlaşmış, ortaya çıkan sıcaklık binaların destekleyici yapısını bozmuş ve bu durum iki kulenin de çökmesine neden olmuştur. Saldırılar kulelerin içindeki ve çevresindeki 2606 kişinin yanı sıra uçaklarda bulunan 157 yolcunun ölümüyle sonuçlanmıştır. Kulelerden düşen parçalar çevredeki yangınlarla birleştiğinde, 7 Dünya Ticaret Merkezi de dahil olmak üzere tüm DTM kompleksi binalarının kısmen ya da tamamen çökmesine yol açmıştır. Ayrıca kompleks çevresindeki 10 büyük yapıda da ciddi derecede hasar meydana gelmiştir.

Dünya Ticaret Merkezi Öncesi

Şantiye Alanı
Dünya Ticaret Merkezi şantiyesinin batı kısmı normalde Hudson Nehri'nin altındaydı. Kıyı şeridi, şantiyenin doğu sınırına daha yakın olan Greenwich Caddesi civarındaydı. Hollandalı kaşif Adriaen Block'un gemisi Tyger, Kasım 1613'te Greenwich ile eski Dey Caddesi'nin kesiştiği yere yakın olan bu kıyı şeridinde karaya oturdu ve bu durum mürettebatın kışı burada geçirmesine neden oldu. Böylece Mahattan'daki ilk Avrupa yerleşimi de kuruldu. 1797'den itibaren kıyı şeridi uzatıldığı için bahsi geçen geminin kalıntıları çöplük altında kaldı ve 1916'daki kazı çalışmaları sırasında keşfedildi. 2010 yılında aynı alanda yapılan kazı çalışmaları sırasında 18. yüzyıldan kalma başka bir geminin kalıntıları bulundu. İkinci geminin bulunduğu yer eskiden İkiz Kuleler'in olduğu yerin hemen güneyinde, yüzeyin yaklaşık 6 metre altındadır.

Şantiye alanı 1921'den 1966'ya kadar Radyo Sokağı olarak bilinen bir yer haline geldi. Bu sokak aslen, şu anda Tribeca ve Finans Bölgesi olan yerde bulunan bir depo bölgesidir. Harry Schneck, 1921'de Cortlandt Caddesi'nde Şehir Radyosu'nu açtı ve böylece sokak Cortlandt Caddesi'nin merkezde olduğu alan birkaç elektronik mağazasına ev sahipliği yaptı. Bu sokakta; kullanılmış radyolar, savaştan arta kalan elektronik aletler ve önemsiz elektronik parçalar vardı. Bunlar yığınlar halinde sokağa döküldüğü için sık sık yağma ve hırsızlık olayları yaşandı. Bir yazara göre, burası aynı zamanda elektronik bileşen dağıtım işinin de kaynağı işlevi görmüştü.

Dünya Ticaret Merkezi'nin Kuruluşu
New York'ta bir Dünya Ticaret Merkezi kurma fikri ilk olarak 1943'te ortaya atıldı. New York Eyalet Yasama Meclisi, New York Valisi Thomas E. Dewey'e proje için planlar geliştirmeye başlama yetkisi veren bir yasa tasarısını kabul etmişse de, planlar 1949'da askıya alındı. Çünkü 1940'ların sonlarında ve 1950'lerde New York'taki ekonomik büyüme Orta Manhattan'da yoğunlaşmıştı. David Rockefeller, Aşağı Manhattan'daki kentsel dönüşümü teşvik etmeye yardımcı olmak için Liman İdaresi'nin o bölgede bir Dünya Ticaret Merkezi inşa etmesini önerdi.

1961'de New York ve New Jersey Liman İdaresi dünyanın ilk dünya ticaret merkezini inşa etmeye karar verince Vesey, Church, Liberty ve West Streets ile sınırlanan Radyo Sokağı'nı ortadan kaldırmak için planlar çizilmeye başlandı. Elde iki seçenek vardı: Aşağı Manhattan'ın doğu yakasındaki South Street Limanı yakınları veya batı yakasındaki Hudson ve Manhattan Demiryolu (H&M) istasyonunun yakınındaki Hudson Terminali. 1961'de kamuoyuna duyurulan ilk planlara göre Doğu Nehri boyunca Dünya Ticaret Merkezi için bir alan belirlenmişti. İki farklı yönetime bağlı bir kurum olan Liman İdaresi, hem New York hem de New Jersey valilerinden yeni projeler için onay istedi. New Jersey Valisi Robert B. Meyner, New York'un 335 milyon dolarlık bir proje almasına itiraz etti. 1961'in sonlarına doğru anlaşmaya yanaşmayan New Jersey Valisi Meyner nedeniyle müzakereler çıkmaza girdi.

Dünya Ticaret Merkezi için seçilen yerin seçilmesinin nedeni Hudson Nehri boyunca yeni otomobil tünelleri ve köprülerinin açılmasından sonra, New Jersey'deki H&M Demiryolu'ndaki yolcu sayısı önemli ölçüde düşmesiydi. Liman İdaresi müdürü Austin J. Tobin ile yeni seçilen New Jersey Valisi Richard J. Hughes arasında Aralık 1961'de yapılan bir toplantıda Liman İdaresi, H&M Demiryolu'nu satın almayı teklif etti. Ayrıca Dünya Ticaret Merkezi projesinin, LİTH üzerinden gelen New Jersey yolcuları için daha uygun bir yer olan Aşağı Manhattan'ın batı yakasındaki Hudson Terminal şantiyesine taşınmasına karar verildi. Yeni lokasyon ve Liman İdaresi'nin H&M Demiryolu'nu satın almasıyla New Jersey, Dünya Ticaret Merkezi projesini desteklemeyi kabul etti. Liman İdaresi anlaşmanın bir parçası olarak, H&M'nin adını "Liman İdaresi Trans-Hudson" veya kısaca LİTH olarak değiştirdi.

Liman İdaresi, Radyo Sokağı'ndaki her bir işletme sahibine tazminat olarak iş yerlerinin ettiği karlılığa ya da işletme değerlerinin ne kadar olduğunu göz önüne almadan 3000 dolar ödeme yaptı. Sonrasında Mart 1965'te Dünya Ticaret Merkezi için bölgede mülk satın almaya ve Mart 1966'da Radyo Sokağı'nın yıkımına başladı. Sokak, yıl sonuna kadar tamamen yıkıldı.

Projenin hayata geçebilmesi için New York Belediye Başkanı John Lindsay ve New York Belediye Meclisi'nin de onayı gerekmekteydi, fakat vergi konusunda anlaşmazlıklar çıktı. 3 Ağustos 1966'da, Liman İdaresi'nin, Dünya Ticaret Merkezi'nin özel kiracılara kiralanan kısmı için vergi vermek yerine şehre yıllık ödeme yapması konusunda bir anlaşmaya varıldı (ilerleyen yıllarda emlak vergisi oranı arttıkça Liman İdaresi'nin yaptığı ödemeler de artacaktı).

Geliştirme

Tasarım
20 Eylül 1962'de Liman İdaresi projeye baş mimar olarak Minoru Yamasaki'nin ve yardımcı mimarlar olarak Emery Roth & Sons'un seçildiğini duyurdu. Yamasaki binaların birleştirildiği bir taslak hazırladı. Bu taslağa göre binalar 80 katlıdır, ancak Liman İdaresi 930.000 metrekare ofis alanı gereksinimini karşılamak için binaların her birinin en az 110 katlı olmasını şart koştu.

Yamasaki'nin 18 Ocak 1964'te halka tanıtılan Dünya Ticaret Merkezi tasarımı, her iki binada da yaklaşık 63 metre boyutunda kare bir plan gerektirmekteydi. Binaların dışı Yamasaki'nin yükseklik korkusu nedeniyle ve bina sakinlerinin kendilerini güvende hissetmelerini sağlamak için 46 santimetre genişliğindeki dar pencerelerle tasarlandı. Tasarım aynı zamanda alüminyum alaşımla kaplanmış bina cephelerini içermekteydi. Dünya Ticaret Merkezi, Le Corbusier'nin mimari etiğinin en çarpıcı Amerikan örneklerinden ve Yamasaki'nin gotik modernist eğilimlerinin yansımalarından biriydi. Yamasaki daha önce Suudi Binladin Group ile Suudi Arabistan'ın Dhahran Uluslararası Havaalanı'nı tasarladığı için, binaların tasarımında kısmen de olsa İslami mimariden ilham aldı.

Yüksek binalardaki en önemli sınırlayıcı faktörlerden biri asansör sorunuydu. Zira bina ne kadar uzunsa, insanların kullanabilmesi için daha fazla asansör gerekiyordu ve daha fazla asansör de bina alanından daha çok yer kısılması anlamına geliyordu. Yamasaki ve mühendisler, insanların önce büyük kapasiteli bir ekspres asansörü kullanıp, sonra da bölümlere giden yerel bir asansör sistemini kullandıkları bir plan oluşturdu. New York şehrinin metro sisteminde kullanılan yerel-ekspres tren operasyonundan ilham alan bu sistem sayesinde yerel asansörler de ana asansör boşluğu içine konulabiliyordu. İki binanın da 44. ve 78. katlarında yer alan gök lobileri, asansörlerin verimli bir şekilde kullanılmasını sağlamıştır. Bu sistem sayesinde asansör boşluğu sayısı azalmış her katta kullanılabilir alan miktarı %62'den %75'e yükselmiştir. Yapımı tamamlandığında Dünya Ticaret Merkezi'nde toplamda 95 ekspres ve yerel asansör vardı.

Yapısal mühendislik firması Worthington, Skilling, Helle & Jackson, binalarda kullanılan çerçeveli boru tipi yapısal sistemi geliştirerek Yamasaki'nin tasarımını uygulamaya koydu. Projede Liman İdaresi Mühendislik Departmanı projenin baş mühendisleri, Joseph R. Loring & Associates firmasının çalışanları elektrik mühendisleri ve Jaros, Baum & Bolles (JB&B) firmasının çalışanları da makine mühendisleri olarak görev yaptı. Tishman Realty & Construction Company ise Dünya Ticaret Merkezi projesinin yüklenicisi oldu. Liman İdaresi Dünya Ticaret Departmanı müdürü Guy F. Tozzoli ve Liman İdaresi Baş Mühendisi Rino M. Monti ise projeyi denetledi. Eyaletler arası bir kurum olarak Liman İdaresi, bina kodları da dahil olmak üzere New York'un yerel yasa ve düzenlemelerine tabi değildi. Bununla birlikte, Dünya Ticaret Merkezi'nin yapı mühendisleri, New York'un 1968 yılında yayınlanan bina yönetmeliklerinin taslak versiyonlarına sadık kaldı.

1960'larda Bangladeşli-Amerikalı inşaat mühendisi Fazlur Rahman Khan tarafından görücüye çıkarılan çerçeveli boru tasarımı, bina yüklerini desteklemek için kolonları iç mekana dağıtan geleneksel tasarımdan ziyade daha açık kat planlamasına imkan sağlayan bir sistemdi. Dünya Ticaret Merkezi binalarının her biri, Vierendeel kafes kirişleri görevi gören 236 adet yüksek mukavemetli, yük taşıma özelliği olan çelik kolona sahipti. Çevre kolonları, rüzgar yükleri gibi neredeyse tüm yanal yükleri destekleyen ve yerçekimi yükünü çekirdek sütunlarla paylaşan güçlü, sert bir duvar yapısı oluşturmak için birbirine yakın aralıklarla yerleştirildi. Kenar başına 59 kolon içeren çevre yapısı, her biri üç katlı, üç kolondan oluşan ve spandrel plakalarla birbirine bağlanan prefabrike modüler parçalar kullanılarak inşa edildi. Köşe levhaları, fabrikasyon atölyesinde modüler parçalar oluşturmak için kaynakla kolonlara monte edildi. Bitişik modüller, kolon ve köşebent açıklıklarının ortasında meydana gelen ek yerleriyle birlikte tek parça haline getirildi. Köşe levhalar her katta konumlandırıldı ve kolonlar arasında kayma gerilmesini ileterek yanal yüklere karşı ortak şekilde mukavemet göstermelerini sağlandı. Modüller arasındaki birleşimler, bitişik modüller arasındaki kolon ekleri aynı katta olmayacak şekilde dikey olarak kademeli olarak yapıldı. Temelin 7. katının altında, kapı girişlerini yerleştirmek için daha az sayıda ve daha geniş aralıklı çevre kolonları kullanılmıştır.

Binaların çekirdeklerinde, asansör boşlukları, tuvaletleri, merdiven boşluğunu ve diğer destek alanları vardı. Her binanın çekirdeği, 27'ye 41 metrelik dikdörtgen bir alandı ve yerden binanın tepesine kadar uzanan 47 çelik kolon içeriyordu. Çevre ve çekirdek arasındaki kolonsuz geniş alan, prefabrik zemin makaslarıyla köprülendi. Döşemeler kendi ağırlıklarını ve canlı yükleri taşıyarak dış duvarlara yanal stabilite sağlayacak ve rüzgar yüklerini dış duvarlar arasında dağıtacak şekilde tasarlandı. Zeminler, yivli bir çelik güverte üzerine serilen 10 santimetre kalınlığında hafif beton levhalardan oluşuyordu. Hafif köprü makasları ve ana kirişlerden oluşan ızgaralar bu zeminleri destekliyordu. Kafesler, çevreye almaşık kolonlara bağlanır ve 2.03 metrelik merkezler üzerine yerleştirildı. Dış tarafta kirişlerin üst kısımları köşebent yuvalarına kaynaklandı ve iç tarafta da çekirdek kolonlara kaynaklanmış olan bir kanala cıvatalandı. Zeminler son olarak binadaki kişilerin hissedeceği sallanma miktarının azaltılmasına yardımcı olacak viskoelastik amortisörler ve çevre spandrel plakalarına bağlandı.

107. kattan binaların tepesine kadar uzanan şapka makasları (veya payanda kirişleri), her binanın tepesindeki uzun bir iletişim antenini desteklemek için tasarlanmıştı. Yalnızca 1. DTM'ye (kuzey kulesi) Mayıs 1979'da bir anten takılmıştır. Kafes sistemi, çekirdeğin uzun ekseni boyunca altı ve kısa eksen boyunca dört kirişten oluşuyordu. Bu makas sistemi, çevre ve çekirdek kolonlar arasında bir miktar yeniden yük dağılımına izin vermiş ve iletim kulesini desteklemiştir.

Yangına dayanıklı malzemeyle korunan çelik çekirdek ve çevre kolonları kullanan çerçeveli boru tasarımı, daha kalın olan Empire State gibi geleneksel yapılara kıyasla rüzgara tepki olarak daha fazla sallanan nispeten hafif bir yapı oluşturuldu. Çelik yapı elemanlarının yangına karşı dayanıklı olması için ağır duvarcılık tekniği benimsendi. Tasarım sürecinde, Dünya Ticaret Merkezi kulelerinin maruz kalabileceği tasarım rüzgar basınçlarını ve bu kuvvetlere yapısal tepkiyi belirlemek için rüzgar tüneli testleri yapıldı. Binadakilerin ne kadarlık sallanmaya tahammül edebileceklerini değerlendirmek için deneyler de yapıldı, ancak birçok denek baş dönmesi ve diğer başka kötü etkiler yaşadı. Baş mühendislerden biri olan Leslie Robertson, salınımların bir kısmını emmek için viskoelastik amortisörler geliştirmek üzere Kanadalı mühendis Alan G. Davenport ile birlikte çalıştı. Yapıların tamamında döşeme makasları ve çevre kolonları arasındaki birleşim yerlerinde kullanılan bu viskoelastik sönümleyiciler ve diğer bazı yapısal modifikasyonlar binaların yalpalamasını kabul edilebilir bir düzeye indirdi.

Galeri

İnşaat

Mart 1965'te Liman İdaresi, Dünya Ticaret Merkezi sahasında mülk edinmeye başladı. Yıkım çalışması, 21 Mart 1966'da Radyo Sokağı'ndaki on üç karelik alçak bina bloğunun yıkımıyla şantiye alanının da oluşturulması başlamış oldu. Dünya Ticaret Merkezi'nin temeli 5 Ağustos 1966'da atıldı.

Dünya Ticaret Merkezi'nin temeli 20 metre aşağıda bulunan ana kaya ile dolu bir araziye yerleştirildi. Dünya Ticaret Merkezi'ni inşa etmek için, Hudson Nehri'nden gelen suyu dışarıda tutmak için şantiyenin Batı Sokağı tarafının çevresine sulu çamur duvarlı bir "küvet" inşa etmek gerekmişti. Liman İdaresi'nin baş mühendisi John M. Kyle, Jr. tarafından uygulanan bulamaç yöntemi, bir hendek kazmayı ve kazı ilerledikçe delikleri bentonit ve su karışımından oluşan bir bulamaçla tıkayan ve yeraltı suyunu dışarıda tutan bir sistemdi. Hendek kazıldıktan sonra içine çelik bir kafes yerleştirildi ve bulamacı dışarı atmak için beton döküldü. Bulamaç duvarın tamamlanması on dört ay sürdü. Alan kazıldıktan sonra ortaya çıkan 920.000 m3 hafriyat malzemesi (diğer dolgu malzemeleriyle birlikte) Manhattan kıyı şeridini Batı Sokağı boyunca genişletmek ve Battery Park City'yi oluşturmak için kullanıldı.

İkiz Kuleler'e ek olarak, Dünya Ticaret Merkezi kompleksi planı, 1970'lerin başında inşa edilen diğer dört alçak binayı da içeriyordu. 47 katlı 7. Dünya Ticaret Merkezi binası, ana kompleksin kuzeyine 1980'lerde eklenmiştir. Ana Dünya Ticaret Merkezi kompleksi toplamda 16 dönümlük bir araziyi kaplıyordu.

Eleştiriler
Dünya Ticaret Merkezi'nin yapımına karar verilmesi birçok tartışmayı beraberinde getirdi. Çünkü kompleksin yapılacağı yer yüzlerce ticari ve endüstriyel kiracı, mülk sahibi, küçük işletme ve çoğu zorla taşınmaya şiddetle direnen yaklaşık 100 kişiye ev sahipliği yapan Radyo Sokağı'ydı. Bu durumdan etkilenen bir grup küçük işletme, Liman İdraresi'nin seçkin bir alan üzerindeki gücüne meydan okuyarak mahkeme yoluyla ihtiyati tedbir talebinde bulundu. Dava, mahkeme yerel mahkemeden çıkıp Amerika Birleşik Devletleri Yüksek Mahkemesine ulaştı, ancak Yüksek Mahkeme davayı kabul etmez.

Empire State'in sahibi Lawrence A. Wien liderliğindeki New York Emlak Kurulu'nun özel emlak müteahhitleri ve üyeleri, açık pazarda özel sektörle rekabet eden bu kadar geniş "sübvansiyonlu" ofis alanıyla ilgili endişelerini dile getirdi, çünkü mevcut durumda bile birçok ofis alanı boş durumdaydı. Dünya Ticaret Merkezi' 1979 sonrasına kadar tamamen kiraya verilemez ve bunun tek nedeni, kompleksin Liman İdaresi tarafından sağlanan sübvansiyonu, ofis alanı için alınan kiraları diğer binalardaki benzer alanlara göre daha ucuz hale getirmesiydi. Diğer bir kesim de Liman İdaresi'nin, bazıları tarafından "yanlış bir sosyal öncelik" olarak tanımlanan bir projeyi üstlenmesinin doğru olmadığını söyledi.

Dünya Ticaret Merkezi'nin tasarım estetiği, Amerikan Mimarlar Enstitüsü ve diğer mimar gruplarından eleştiri aldı. The City in History'nin ve şehir planlaması üzerine diğer çalışmaların yazarı olan Lewis Mumford, projeyi ve diğer yeni gökdelenleri "sadece cam ve metalden dosya dolapları" olarak tanımlayarak projeyi eleştirdi. Pek çok kişi binaların yalnızca 46 santimetre genişliğindeki ve her iki taraftaki görüşü dar yuvalarla sınırlayan kolonlarda çerçevelenmiş dar ofis pencerelerinden hoşlanmadı. Aktivist ve sosyolog Jane Jacobs, kompleksin sahilinin New York halkının eğlenmesi için açık tutulması gerektiğini söyledi.

Bazı eleştirmenler DTM kompleksinin daha geleneksel, yoğun bir mahallenin yerini alan "süper bloğunu" Manhattan'a özgü karmaşık trafik ağını bozan, yaşanması zor bir ortam olarak gördü. Örneğin Lewis Mumford kaleme aldığı The Pentagon of Power adlı kitabında, merkezi "şu anda her büyük şehrin canlı dokusunun içini boşaltan amaçsız devliğin ve teknolojik teşhirciliğin bir örneği" olarak tanımladı.

Kompleks

Dünya Ticaret Merkezi kompleksi içerisinde çeşitli ticari faaliyetlerde bulunan 430'dan fazla şirketi barındırıyordu. Kompleks, 1970 tarihli bir hesaba göre 130.000 kişiyi barındırması beklenen 1.240.000 metrekarelik ofis alanına sahipti. Normal bir hafta içi, komplekste tahminen 50.000 kişi çalışıyordu ve 140.000 kişi de ziyaretçi olarak oradan komplekse geliyordu. Dünya Ticaret Merkezi o kadar büyüktü ki, kendine bir posta kodu (10048) bile vardı. Kuleler, Güney Kulesi'nin tepesindeki gözlem güvertesinden ve Kuzey Kulesi'nin tepesindeki Dünyanın Pencereleri restoranından geniş manzaralar sunuyordu. İkiz Kuleler, çok sayıda film ve televizyon şovunun yanı sıra kartpostallarda ve diğer ticari ürünlerde görünerek dünya çapında bilinir bir hale gelmiştir. Zamanla Empire State, Chrysler ve Özgürlük Anıtı ile aynı ligdeki New York ikonları olmuşlardır. Dünya Ticaret Merkezi sıklıkla David Rockefeller'ın kardeşi Nelson Rockefeller'ın Manhattan'ın merkezine yaptığı Rockefeller Center ile karşılaştırılmıştır.

Kuzey ve Güney Kuleleri

Genellikle İkiz Kuleler olarak anılan 1. Dünya Ticaret Merkezi ve 2. Dünya Ticaret Merkezi, mimar Minoru Yamasaki tarafından kiracılara kolon veya duvarlarla kesintisiz açık kat planları sağlayan çerçeveli tüp yapılar olarak tasarlandı. Bu ikili Dünya Ticaret Merkezi'nin ana binalarıydılar. 1. DTM Kuzey Kulesi'nin inşaatı 1966'da, 2. DTM Güney Kulesi ile birlikte başlamıştır. 1972'de tamamlandığında 1. DTM, Empire State'in 40 yıllık hükümdarlığına son vererek iki yıl boyunca dünyanın en yüksek binası olmuştur. Kuzey Kulesi 417 metre yüksekliğindeydi ve 1979'da çatısına eklenen 110 metrelik bir telekomünikasyon antenine sahipti (bu anten 1999'da DTV yayınlarını da yayınlayabilecek şekilde yükseltilmiştir). Bu ekleme ile Kuzey Kulesi'nin en yüksek noktası 530 metreye ulaşmıştır.

Güney Kulesi 1973 yılında tamamlandığında 415 metrelik boyuyla dünyanın en yüksek ikinci binası olmuştur. Çatı katındaki açık gözlem güvertesi 415 metre, kapalı gözlem güvertesi ise 400 metre yüksekteydi. Her kule 410 metreden daha uzundu ve kompleksin toplam 16 dönümlük arazisinin yaklaşık 1 dönümünü işgal ediyordu. 1973'te bir basın toplantısında Yamasaki'ye "Neden 110 katlı iki bina yaptınız? 220 katlı bir bina da yapabilirdiniz?" şeklinde bir soru sorulmuştur. Yamasaki ise alaycı bir tavırla soruya; "İnsan ölçeğini kaybetmek istemedim." şeklinde yanıt vermiştir.

1973'te Sears Kulesi'nin tamamlanmasından önce İkiz Kuleler dünyadaki diğer tüm binalardan daha fazla kata sahipti (110 kat). Kat sayıları Sears Kulesi'yle aynıydı ve yapımı 2010'da tamamlanan Burj Khalifa'nın tamamlanmasına kadar aşılamamıştır. Her bir kulenin toplam kütlesi yaklaşık 500.000 tondu.

Austin J. Tobin Plaza
Orijinal Dünya Ticaret Merkezi, İkiz Kuleler de dahil olmak üzere, kompleksteki tüm binaların etrafında toplandığı beş dönümlük bir plazaya sahipti. DTM yetkilileri, plazanın bir "düşünme alanı" veya bir Zen bahçesi olmasını istemiştir. 1982'de plazaya orijinal DTM'nin inşasını mümkün kılan Liman İdaresi'nin merhum başkanı Austin J. Tobin'in adı verildi. Liman İdaresi, yaz aylarında kullanılmak üzere müzisyenler ve sanatçılar için Tobin Plaza içindeki Kuzey Kulesi'ne dayanan taşınabilir bir sahne kurdu. Bu konser ve etkinlik alanına "DTM Merkez Sahne" adı verildi. Plazanın ortasında, etrafı bir çeşmeyle çevrili bir heykel olan The Sphere duruyordu. Plazada Ideogram, Cloud Fortress ve 1993'te DTM'ne yapılan bombalı saldırının anısına yapılmış anıt çeşmesi gibi başka heykeller de vardı. Plazada sürekli olarak kurulu hoparlörlerden gelen Muzak fon müziği çalıyordu.

Plazada iki kule arasındaki Venturi etkisi nedeniyle genellikle zemin seviyesinde sert rüzgarlar esiyordu. Bazı rüzgarlar o kadar şiddetliydi ki, yayaların düzgün şekilde yürüyebilmeleri için halat sistemleri kurulmuştu. 1997 yılında Tony May, 4. DTM'nin yanındaki plazada "Gemelli" adında bir İtalyan restoranı, ertesi yıl da onun bitişiğindeki bir yere "Pasta Break" adında bir restoran daha açtı. 9 Haziran 1999'da, açık hava meydanı, 12 milyon dolarlık tadilattan sonra yeniden açıldı. Bu tadilatla birlikte mermer döşemeler 40.000'den fazla gri ve pembe granit taşla değiştirildi ve bunun yanı sıra banklar, yiyecek büfeleri ve açık hava yemek alanları oluşturuldu.

Dünyanın Zirvesi Gözlem Güvertesi
Dünya Ticaret Merkezi kompleksindeki alanın çoğu halka yasak olmasına rağmen, Güney Kulesi'nin 107. katında Dünyanın Zirvesi adlı halka açık camla çevrili bir gözlem güvertesi ve 110. katta da açık hava gözlem güvertesi bulunuyordu. Gözlem güvertesi Aralık 1975'ten beri faaliyetteydi ve kullanım saatleri Haziran - Ağustos aylarında 09.30-23:30, Eylül - Mayıs aylarında ise 09.30-21.30 arasındaydı. Ziyaretçilerin ikinci katta giriş ücretini ödedikten sonra 1993'te gerçekleşen bombalı saldırıların ardından devreye alınan güvenlik kontrollerinden geçmeleri gerekiyordu. Güvenlikten geçen ziyaretçiler özel bir ekspres asansörle 400 metre yüksekte bulunan 107. kattaki kapalı gözlem güvertesine çıkarılıyordu. Dış kolonlar aralarında 46 santimetre pencere genişliği bırakacak şekilde olduğundan kapalı gözlem güvertesinde sadece bu aralıktan dışarıya bakılabiliyordu. 1995 yılında Liman İdaresi, gözlem güvertesinin işletmesini güvertenin tadilatını yapacak olan Ogden Entertainment'a kiraladı. Dünyanın Zirvesi, yenileme çalışmaları tamamlandıktan sonra 30 Nisan 1997'de yeniden açıldı. Yenilemeyle birlikte gözlem güvertesine altı farklı dilde şehirdeki 44 önemli noktanın açıklamalarını yapan 24 video monitörü; "Manhattan Magic" adlı şehir etrafında simüle edilmiş bir helikopter turunun filmini gösteren bir tiyatro; 750 binayı içeren bir Manhattan modeli; bir Kodak fotoğraf çekme kabini ve iki hediyelik eşya dükkanı eklendi. 107. katta ayrıca Sbarro Street Station ve Central Park'ı simüle eden bir yemek alanına sahip Nathan's Famous Hot Dogs'un yer aldığı metro temalı bir yemek yeme alanı da bulunuyordu.

Hava güzel olduğu zamanşarda ziyaretçiler 107. kattaki gözlem güvertesinden iki kısa yürüyen merdivenle 420 metre yükseklikteki açık hava gözlem güvertesine çıkabiliyorlardı. Havanın açık olduğu bir günde, ziyaretçiler 80 kilometre uzağı görebiliyorlardı. İntihar girişimlerini önlemek için çatıya bir çit çekilmiş, gözlem güvertesi platformu geriye alınmış ve çit platformun üzerinde yükseltilmişti. Gözlem güvertesi geride olduğundan basit bir korkuluk bu işlem için yeterli olmuştu. Bu sayede Empire State'in gözlem güvertesinin aksine, İkiz Kuleler'deki görüşü daha elverişli hale getirmişti.

Dünyanın Pencereleri Restoranı
Kuzey Kulesi'nin 106. ve 107. katlarındaki Dünyanın Pencereleri Restoranı Nisan 1976'da açıldı. Restoran işletmecisi Joe Baum'a 17 milyon dolardan daha fazla bir paraya mal olmuştu. Ana restoranın yanı sıra, Kuzey Kulesi'nin tepesinde iki şube daha vardı: Hors d'Oeuvrerie (misafirlere gündüzleri smorgasbord ve akşamları suşi ikram ediliyordu) ve Gökyüzündeki Kiler (küçük bir şarap barıydı). Dünyanın Pencereleri Restoranı'nda ayrıca menü hakkında bir kitap yayınlayan Kevin Zraly tarafından işletilen bir şarap okulu da bulunuyordu.

Dünyanın Pencereleri Restoranı, 1993'te gerçekleşen bombalamalarının ardından, restoran kompleksi tarafından kullanılan alanlar, depolar ve park yerleri zarar gördüğü için kapanmak zorunda kaldı. 12 Mayıs 1994'te Joseph Baum & Michael Whiteman Company, Pencereler'in eski operatörü Inhilco'nun kira kontratından vazgeçmesinin ardından işletmenin sözleşmesini kazandı. 26 Haziran 1996'da yeniden açıldıktan sonra, Dünyanın En Muhteşem Barı ve Gökyüzündeki Kiler (İşçi Bayramı'ndan sonra yeniden açılmıştır), orijinal restoran şubelerinin yerini aldı. Gökyüzündeki Kiler 1999'da bir et restoranı olarak değiştirildi ve Wild Blue olarak yeniden adlandırıldı. 2000 yılında Dünyanın Pencereleri 37 milyon dolarlık gelir elde ettiğini açıkladı. Bu durum restoranın Amerika Birleşik Devletleri'ndeki en yüksek hasılat yapan restoran olduğunu gösteriyordu. Ofis çalışanları için tasarlanan 1. DTM'nin 44. katında 180 kişilik bir kafeterya olan Skydive Restaurant da Dünyanın Pencereleri tarafından işletiliyordu.

Dünyanın Pencereleri son yenilenmesine karışık eleştiriler almıştı. New York Times'ın yemek eleştirmeni Ruth Reichl, Aralık 1996'da "Hiç kimse Dünyanın Pencereleri'ne sadece yemek yemek için gitmeyecek, ancak en titiz yemek insanı bile artık New York'un en sevilen turistik yerlerinden birinde yemek yemekten memnun olabilir" şeklinde bir yorum yaptı. Restorana sahip olduğu dört yıldızdan ikisini verdi. Bu durum restoranın "çok iyi kalitede" olduğu anlamına geliyordu. William Grimes, 2009 tarihli Appetite adlı kitabında, "Pencereler'de ana yemek New York'un kendisi oldu" diye yazmıştı. 2014 yılında eater.com'dan Ryan Sutton, One World Observatory'nin mutfağını artık var olmayan Dünyanın Pencereleri'yle kıyaslamış ve "Pencereler, restoranın içinde bulunduğu hayati kurumun tembel bir yan ürünü olmaktan ziyade kendi başına bir varış noktasıydı. İnsanların yemek yerken bir şeyler izlemesini ilk başlatan yerdi" yorumu yapmıştır.

Diğer Binalar
16 dönümlük blokta beş küçük bina daha vardı. Bunlardan biri, 1981 yılında kompleksin güneybatı köşesinde Vista Otel olarak açılan 22 katlı oteldi. Burası 1995 yılında Marriott Dünya Ticaret Merkezi (3. DTM) haline geldi. Çelik çerçeveli ofis binaları olan üç alçak bina da (4. DTM, 5. DTM ve 6. DTM) plazanın etrafını sarıyordu. Kuzeybatı köşesindeki 6. DTM'de, ABD Gümrük Hizmetleri'ne hizmet veriyordu. 5. DTM, LİTH istasyonunun yukarısındaki kuzeydoğu köşesinde bulunuyordu ve güneydoğu köşesinde bulunan 4. DTM'nin içinde ABD Ticaret Borsası vardı. 1987 yılında kompleksin kuzeyinde yer alan 47 katlı bir ofis binası olan 7. DTM'nin inşaatı tamamlandı. Dünya Ticaret Merkezi kompleksinin altında bir yeraltı alışveriş merkezi vardı. Bu alışveriş merkezinin New York'un metro sistemi ve Liman İdaresi'nin LİTH trenleri dahil olmak üzere çeşitli toplu taşıma tesisleriyle bağlantıları vardı.

Bir grup ticari bankanın yatırım ortağı olduğu Dünya Ticaret Merkezi'nin altında dünyanın en büyük altın kasalarından biri vardı. 1993'teki bombalamalarda bombalardan biri kasanın yakınında patlamıştı. 11 Eylül'deki saldırılardan yedi hafta sonra, 4. DTM'nin bodrumundaki kasalardan 230 milyon dolarlık değerli metal çıkarıldı. Buna 3.8 ton 100 Troy ons 24 ayar külçe altın ve 30 ton 1000 ons gümüş külçe dahildir.

Önemli Olaylar

13 Şubat 1975 Yangını
13 Şubat 1975'te Kuzey Kulesi'nin 11. katında yangın çıktı. Katlar arasında dikey olarak uzanan elektrik kablo kanalının içinden geçen telefon kablosu izolasyonunun tutuşması sonucu yangın 9. ve 14. katlara da sıçradı. Yangın birkaç saat içerisinde söndürüldü. Hasarın çoğu, kağıtla doldurulmuş dolaplar, ofis makineleri için alkol bazlı sıvı ve diğer ofis ekipmanlarının bulunduğu 11. katta gerçekleşti. Ateşe dayanıklı malzeme çeliği korumuş ve binada herhangi bir yapısal hasar olmamıştı. 9'dan 14'e kadar olan katlardaki yangın hasarına ek olarak, yangını söndürmek için kullanılan su nedeniyle daha aşağıdaki katlarda hasar meydana geldi. O zamanlar Dünya Ticaret Merkezi'nde yangın söndürücü püskürtme sistemi yoktu. 12 Mart 1981'de Liman İdaresi, Dünya Ticaret Merkezi'nin her yerine püskürtücüler kurmak için 45 milyon dolarlık bir tadilat planı yapıldığını açıkladı.

26 Şubat 1993 Bombalamaları
Dünya Ticaret Merkezi'deki ilk terör saldırısı 26 Şubat 1993'te saat 00.17'de meydana geldi. Remzi Yusuf tarafından bir kamyonete yüklenen yaklaşık 680 kilogram patlayıcı Kuzey Kulesi'nin yeraltındaki otoparkında patladı. Patlamadan dolayı B1 ve B2 seviyelerinde hafif ve B3 ciddi bir yapısal hasar oluşmuş ve beş seviye arasında 30 metrelik bir delik açıldı. Saldırılarda altı kişi öldü, çoğu dumandan etkilenen 1042 kişi ise yaralandı. Şeyh Ömer Abdül Rahman ve dört kişi bombalama olaylarına karıştıkları gerekçesiyle tutuklandı, Yusuf ve Eyad İsmail ise bombalama olayını gerçekleştirmekten suçlu bulundu. Mahkemede yapılan açıklamaya göre saldırının amacı Kuzey Kulesi'ni dengesiz hale getirerek onu Güney Kulesi'nin üzerine yıkmak ve böylece her iki kuleyi de devirmekti.

Bombardımanın ardından patlayan zeminlerin, kolonlara sağladıkları yapısal desteği eski haline getirmek için onarılması gerekti. Bulamaç duvar, bombalama ve diğer taraftaki Hudson Nehri suyundan gelen basınca karşı yanal destek sağlayan döşeme plakalarının kaybının ardından tehlikeye girmişti. Tüm Dünya Ticaret Merkezi kompleksine iklimlendirme sağlayan soğutma tesisi ağır hasar görmüştü. Bombalamadan sonra, Liman İdaresi merdiven boşluklarına fotolüminesan yol işaretleri yerleştirdi. Orijinal sistemdeki kritik kablolama ve sinyalizasyon da hasar gördüğünden, tüm kompleksin yangın alarm sisteminin değiştirilmesi gerekiyordu. Kompleksin plazasına patlamada hayatını kaybedenlerin isimlerinin yazılı olduğu bir anıt dikildi. Bu anıt 11 Eylül saldırılarının ardından yıkıldı. 1993 bombalamasının kurbanlarının isimleri şu anda Ulusal 11 Eylül Anıtı ve Müzesi'nde yer almaktadır.

14 Ocak 1998 Soygunu
14 Ocak 1998'de mafya üyesi Ralph Guarino, Dünya Ticaret Merkezi'ne bakım erişimi elde etti. Kuzey Kulesi'nin 11. katında Brinks teslimatıyla getirilmiş 2 milyon dolardan fazla parayı çalmaları için üç kişilik bir ekip ayarladı.

Diğer Olaylar
7 Ağustos 1974 sabahı Philippe Petit, Dünya Ticaret Merkezi'nin Kuzey ve Güney Kuleleri arasına gerilmiş bir tel üzerinde yürüyüş gerçekleştirdi. Yerden 400 metre yükseklikte herhangi bir güvenlik önlemi olmadan yaptığı bu gösteri için 200 kilogram ağırlığında bir kablo döşedi ve 9,1 metre uzunluğunda ve 25 kilogram ağırlığında özel yapım bir balans direği kullandı. Tel üzerinde 8 defa git-gel yaparak yaklaşık 45 dakikalık performans sergiledi. Petit gösteriyi izinsiz olarak yaptığı için suçlandı, fakat Central Park'ta çocuklar için gösteri yapması karşılığında serbest bırakıldı.

20 Şubat 1981'de Aerolíneas Argentinas'a ait bir yolcu uçağı, radar sinyallerinin Kuzey Kulesi'yle çarpışma rotasında olduğunu belirtmesinin ardından hava trafik kontrolörleri tarafından yönlendirildi. Ekvador Guayaquil'deki José Joaquín de Olmedo Uluslararası Havalimanı'ndan kalkan ve yakındaki JFK Havalimanı'na inmesi planlanan uçak, yönetmeliklerin tavsiye ettiğinden çok daha düşük bir irtifada uçuyordu.

1995 PCA Dünya Satranç Şampiyonası Güney Kulesi'nin 107. katında oynandı.

Kiralamalar
Yavaş kiralama, eski Dünya Ticaret Merkezi kompleksinin ayırt edici özelliklerinden biriydi. Bu sistem nedeniyle İkiz Kuleler'in büyük bölümü onlarca yıl boş kalmıştır. Kompleks, ancak 2001 yılının ortalarında %95 oranında bir doluluğa ulaşmıştır.

Liman İdaresi 1990'ların sonunda Dünya Ticaret Merkezi'ni özelleştirme planlarını onaylamasının ardından, 2001'de kompleksi özel bir kuruluşa kiralamaya çalıştı. Kiralama için Vornado Realty Trust, Brookfield Properties Corporation ve Boston Properties ortaklığı ve Silverstein Properties ve The Westfield Group tarafından ortaklığından teklifler geldi. Dünya Ticaret Merkezi'nin özelleştirilmesiyle kompleks için de vergi ödenecek ve kiralamadan elde edilen gelir diğer Liman İdaresi projeleri için fon sağlayacaktı.

15 Şubat 2001'de Liman İdaresi, Vornado Realty Trust'ın 3.25 milyar dolar ödeyerek Dünya Ticaret Merkezi'ni 99 yıllığına kiraladığını duyurdu. Vornado, Silverstein'ın teklifinden 600 milyon dolar daha fazla teklif etmişti, bunun üzerine Silverstein da teklifini 3.22 milyar dolara çıkardı.Fakat Vornado, Liman İdaresi'nin pazarlık konusu olmadığını düşündüğü 39 yıllık daha kısa bir kiralama da dahil olmak üzere anlaşmada son dakika değişiklikleri yapılması konusunda ısrar etti. Vornado daha sonra açık artırmadan çekildi ve Silverstein'ın Dünya Ticaret Merkezi kiralama teklifi 26 Nisan 2001'de kabul edildi ve 24 Temmuz 2001'de anlaşma yürürlüğe girdi.

Yıkılışı

11 Eylül 2001'de İslamcı teröristler American Airlines Flight 11'ı kaçırdı ve saat 08.46'da uçağı Kuzey Kulesi'nin kuzey cephesine 93. ve 99. katlar arasına çarptırdılar. Bundan on yedi dakika sonra, 9.03'te, ilkine benzer şekilde kaçırılan United Airlines Flight 175'ı Güney Kulesi'nin güney cephesine 77. ve 85. katlar arasına çarptı.

Usame bin Ladin liderliğindeki terör örgütü El Kaide, saldırıları Amerikan dış politikasının belirli yönlerine, özellikle ABD'nin İsrail'e verdiği desteğe ve Suudi Arabistan'daki ABD birliklerinin varlığına misilleme olarak gerçekleştirdiğini duyurdu. Flight 11'ın Kuzey Kulesi'ne verdiği hasar nedeniyle çarpma bölgesinin üst kısmındaki 1344 kişi mahsur kaldı. Flight 175, Flight 11'a kıyasla çok daha merkez dışı bir etkiye sahipti ve merdiven boşluklarından biri sağlam kalmıştı. Yine de bina yıkılmadan önce sadece birkaç kişi binadan çıkmayı başarabildi. Güney Kulesi, Kuzey Kulesi'ne göre daha aşağıdan darbe alarak daha fazla katı etkilese de, Güney Kulesi'nde Kuzey Kulesi'ne göre daha az insan ölmüş ya da mahsur kalmıştı.

Saat 09.59'da Güney Kulesi yaklaşık 56 dakika yandıktan sonra çöktü. Yangın, uçağın çarpmasından dolayı zayıflamış olan çelik yapı elemanlarının arızalanmasına neden olmuştu. Kuzey Kulesi, yaklaşık 102 dakika yandıktan sonra 10.28'de çöktü. Aynı gün saat 17.20'de 7. Dünya Ticaret Merkezi'nin doğudaki çatısı çöktü ve ortaya çıkan kontrolsüz yangın nedeniyle saat 17.21'de bina tamamen yıkıldı.

Marriott Dünya Ticaret Merkezi Oteli, iki kulenin yıkılması sırasında yıkıldı. DTM meydanında kalan üç bina, enkaz nedeniyle büyük ölçüde hasar gördü ve daha sonra yıkıldı. Dünya Ticaret Merkezi sahasındaki temizleme ve kurtarma süreci sekiz ay sürdü. Özgürlük Caddesi'nin karşısındaki Deutsche Bank Binası içten hasar gördüğü halde kullanılmaya devam edildi ve 2011'in başlarında yapılan çalışmaların ardından yıkıldı. Borough of Manhattan Community College'ın 30 West Broadway'deki Fiterman Salonu da büyük hasar gördüğü için tamamen yıkıldı ve yeniden inşa edildi.

Saldırıların hemen ardından basında çıkan haberler, Dünya Ticaret Merkezi'nin içinde 50.000'den fazla insan olabileceği için saldırılarda on binlerce kişinin ölmüş olabileceğini öne sürdü. Ulusal Standartlar ve Teknoloji Enstitüsü (USTE), saldırılar sırasında kulelerde yaklaşık 17.400 kişinin olduğunu tahmin etmiştir. Nihayetinde 11 Eylül saldırılarıyla ilgili olarak (saldırıyı gerçekleştirenler hariç) 2753 kişin öldüğü açıklandı.

Cantor Fitzgerald L.P.'nin (Tek Dünya Ticaret Merkezi'nin 101. ve 105. katlarında bulunan bir yatırım bankasıdır) 658 çalışanı, Marsh & McLennan Company'nin 295 çalışanı (şirketin ofisi Flight 11'ın çarptığı bölümde yer alıyordu) ve Aon Corporation'ın 175 çalışanı dahil olmak üzere Dünya Ticaret Merkezi'nin içinde ve çevresinde toplamda 2192 sivil öldü.

Sivil ölümlere ek olarak, saldırılarda 414 kamu çalışanı da ölmüştü. Ölenlerden çoğu New York İtfaiye Departmanı çalışanlarıydı ve kalanlar da kolluk kuvvetlerine bağlı görevlilerdi. Saldırılardan on yıl sonra, yalnızca 1629 kurbanın kalıntıları tespit edilebildi. Çökme esnasında hala kulelerde bulunan kişilerden sadece 20 tanesi yıkıntılardan canlı olarak çıkarılabildi.

Yeni Tek Dünya Ticaret Merkezi

Sonraki yıllarda, Dünya Ticaret Merkezi'nin yeniden inşası için planlar oluşturuldu. Yeniden inşa sürecini yürütmek için Kasım 2001'de kurulan Aşağı Manhattan Geliştirme Şirketi (AMGŞ) bir kompleks planı ve anıt tasarımı seçmek için yarışmalar düzenledi. Ana plan olarak Daniel Libeskind tarafından tasarlanan Hafıza Temelleri seçildi, ancak tasarımda önemli değişiklikler yapıldı.

Kompleksteki ilk yeni bina 23 Mayıs 2006'da açılan 7. DTM oldu. Ulusal 11 Eylül Anıtı ve Müzesi'nin anma bölümü 11 Eylül 2011'de, müze ise 21 Mayıs 2014'te açıldı. 3 Kasım 2014'te 1. DTM açıldı. 4. DTM 13 Kasım 2013'te açıldı ve 3. DTM 11 Haziran 2018'de açıldı.

Kasım 2013'te Silverstein Properties Inc. ile yapılan bir anlaşmaya göre, 2. DTM, binayı mali açıdan uygun hale getirmek için yeterli alan kiralanana kadar olması gereken yükseklikte inşa edilmeyecekti. 5. DTM'nin yer üstü inşaatı da kiracı eksikliği ve Liman İdaresi ile Aşağı Manhattan Geliştirme Şirketi arasındaki anlaşmazlıklar nedeniyle askıya alındı. 2015 yılının ortalarında, Silverstein Properties, Bjarke Ingels tarafından tasarlanacak ve ana kiracı olarak News Corp ile 2020 yılına kadar tamamlanacak yeniden tasarlanmış bir 2. DTM'ye ait planları açıkladı. Bundan dört yıl sonra Silverstein, 2. DTM için ana kiracı olmadan, herhangi bir kiracı imzalamış olsun ya da olmasın, kuledeki çalışmaya devam etmeye niyetli olduğunu ilan etti.

Etkileri

Civar Topluluklar
Orijinal Dünya Ticaret Merkezi, kompleksi topluluğun geri kalanından izole ederek, bölgeleri birbirinden ayıran bir süper blok oluşturmuştu. Liman İdaresi, Dünya Ticaret Merkezi içindeki kulelere yer açmak için birkaç caddeyi yıkmıştı. Proje, sırasıyla kuzey, doğu, güney ve batıda Vesey, Kilise, Özgürlük ve Batı Sokakları ile sınırlanan 12 blokluk alanı birleştirmeyi içeriyordu. 7. Dünya Ticaret Merkezi, 1980'lerin sonunda süper bloğun kuzey tarafında Greenwich Caddesi'de bulunan başka bir bloğun üzerine inşa edildi. Bina, kuzeyde Tribeca'yı kuzeyde ve Finans Bölgesi'ni güneyden ayıran fiziksel bir bariyer görevi gördü. Dünya Ticaret Merkezi'ndeki yer altı alışveriş merkezi de alışveriş yapanları çevredeki sokaklardan uzaklaştırdı.

Proje kamuya herhangi bir faydası olmadığı için hırslı bir girişim olarak görülüyordu. Buna karşılık, yeniden inşa planları önemli ölçüde kamu girdisine sahipti. Halk, Dünya Ticaret Merkezi kompleksi aracılığıyla bölgenin yeniden inşa edilmesini destekledi. Yeniden inşa tekliflerinden biri, orijinal Dünya Ticaret Merkezi'ne yer açmak için yıkılan caddelerden biri olan Cortlandt Caddesi yolu boyunca kapalı bir alışveriş caddesi inşa etmeyi öneriyordu, fakat Liman İdaresi orijinal Dünya Ticaret Merkezi'nin inşaatı sırasında yıkılan Cortlandt, Fulton ve Greenwich Caddeleri'ni yeniden inşa etmeye karar verdi.

Popüler Kültür
Dünya Ticaret Merkezi yıkılmadan önce New York'un simgelerinden biriydi ve İkiz Kuleler, tüm kompleksi temsil eden en önemli parçalardı. Film ve TV projelerinde bir bütün olarak New York'u temsil eden "yapıtlar" olarak kullanıldılar. 1999'da bir yazar; "New York'taki neredeyse her rehber kitap, İkiz Kuleleri şehrin en gözde on cazibe merkezi arasında listeliyor" şeklinde bir yorum yapmıştı. Kompleksi çekim yeri olarak kullanan filmler arasında, Dünya Ticaret Merkezi'nin Zümrüt Şehir'i temsil etmek için kullanıldığı Sidney Lumet'in 1978 yapımı The Wiz filmi de vardı.

Dünya Ticaret Merkezi'nde meydana gelen birkaç önemli olay vardı. Bunlardan en dikkate değer olanı 1974'te yaşandı. Fransız akrobat Philippe Petit, Man on Wire (2008) belgesel filminde gösterildiği ve The Walk (2015) adlı uzun metrajlı filmde tasvir edildiği gibi, iki kule arasın gerilmiş bir tel üzerinde 8 defa git-gel yaparak yürüdü. 1975'te Owen J. Quinn, Kuzey Kulesi'nin çatısından atladı ve binaların arasındaki meydana güvenli bir şekilde indi. Quinn bunu yoksulların içinde bulunduğu kötü durumu duyurmaya çalışmak için yaptığını iddia etti. 26 Mayıs 1977'de Brooklyn oyuncakçısı George Willig, Güney Kulesi'nin dış cephesini ölçeklendirdi, sonra da "Ölçeklendirilemez görünüyordu, o yüzden ölçeklendirmeyi denemek istediğim" şeklinde bir yorum yaptı. Altı yıl sonra, yüksek katlarda çıkan yangınlarla mücadele ve arama-kurtarma uzmanı Dan Goodwin, gökdelenlerin üst katlarında mahsur kalma olasılığı bulunan insanların kurtarılamamasına dikkat çekmek için Kuzey Kulesi'ne tırmandı.

Kompleks, çok sayıda popüler kültür eserinde yer aldı; 2006 yılında Dünya Ticaret Merkezi'nin bir şekilde 472 filmde rol aldığı tahmin ediliyordu. Dünya Ticaret Merkezi'ne birkaç ikonik anlam atfedildi. Kompleksin yakınında yaşayan film eleştirmeni David Sterritt, Dünya Ticaret Merkezi'nin 1978 yapımı Superman filmindeki görünümünün "belirli bir Amerikan ihtişamını [...] saf Amerikan gücünün görkemini özetlediğini" söyledi. 1996 yapımı Independence Day filminde kulelerin yıkılmasına değinen Sterritt, "İkiz Kuleler 11 Eylül'den önce çekilen çeşitli felaket filmlerinde yerle bir oldu. Bu, 11 Eylül'den sonra geriye dönük olarak bile yapamayacağınız bir şeydi." dedi. Diğer yapımlar arasında 1988 yapımı Working Girl filminde tasvir edilen romantizm ve Wall Street (1987) ve The Bonfire of the Vanities'de (1990) tasvir edilen kurumsal açgözlülük yer alır. Çizgi romanlar, animasyonlu çizgi filmler, televizyon şovları, video oyunları ve müzik videoları da kompleksi bir ortam olarak kullanmıştır.

11 Eylül Saldırıları Sonrası
11 Eylül Saldırıların'dan sonra, bazı filmler ve TV şovları Dünya Ticaret Merkezi'nde geçen sahneleri veya bölümleri sildi. 1997'de yayınlanan The Simpsons bölümü "The City of New York vs. Homer Simpson"daki bir sahne Dünya Ticaret Merkezi'ni gösterdiği için saldırılardan sonra yayından kaldırıldı. Dünya Ticaret Merkezi'nden bahseden şarkılar artık radyoda yayınlanmıyordu. Sidewalks of New York, People I Know ve Spider-Man gibi 2001–2002 yıllarında yapılan filmlerin çıkış tarihleri yapımcıların Dünya Ticaret Merkezi'ni içeren sahneleri kaldırabilmesi için ertelendi. Saldırılardan bir gün önce düzenlenen Toronto Uluslararası Film Festivali'nde gösterilen 2001 yapımı Kissing Jessica Stein filmi, yapımcıların Dünya Ticaret Merkezi'ni tasvir eden sahneleri silebilmesi için genel gösterime girmeden önce değiştirildi.

Bazı yapımlar ise doğrudan saldırılardan bahsetti veya Dünya Ticaret Merkezi'ni alternatif bağlamlarda tasvir etti. Saldırılardan sonra türe olan yoğun talep nedeniyle bazı aile odaklı filmlerin yapımına da hız verildi. Korku ve aksiyon filmlerine talep azaldı, ancak kısa süre içerisinde talep normale döndü. Saldırıların üzerinden daha bir yıl geçmişken almışın üzerinde "anma filmi" çekilmişti. Film yapımcıları, Dünya Ticaret Merkezi ile ilgili sahneleri kaldırdıkları için eleştirildi. The Washington Post'tan Rita Kempley, "kuleleri sanatımızdan silersek, onları hafızamızdan da silmiş oluruz" dedi. Yazar Donald Langmead, yaşanan olayı George Orwell'in 1949 yılında yazdığı 1984 romanıyla ile karşılaştırdı. 1998 yapımı Armageddon filmini yöneten Michael Bay gibi diğer film yapımcıları, 11 Eylül sonrası tutumlara dayanarak Dünya Ticaret Merkezi'ne yapılan göndermelerin geriye dönük olarak kaldırılmasına karşı çıktı.

Saldırıların Dünya Ticaret Merkezi üzerindeki etkilerini başka yerlerdeki etkilerle karşılaştırarak özel olarak inceleyen ilk film Oliver Stone tarafından çekilen Word Trade Center isimli filmdi ve 2006'da gösterime girdi. Saldırılardan birkaç yıl sonra, "The City of New York vs. Homer Simpson" bölümü tekrardan yayınlanmaya başladı. Ulusal 11 Eylül Müzesi, orijinal Dünya Ticaret Merkezi'nin tasvirlerini içeren eserlerin çoğunu korudu.

Logo

Dünya Ticaret Merkezi, ömrü boyunca iki farklı logo kullanmıştır. 1973'ten 1993'e kadar kullanılan ilk logo, biri baş aşağı olan iki açık dikdörtgenden oluşuyordu. Kompleksin 1993 bombalamasından sonra yeniden açılmasının ardından, bir kürenin çevrelediği kulelerden oluşan yeni bir logo yapıldı. Bu logo kompleksin her yerine yerleştirildi ve kiracılara verilen hatıra kupalarında "Dünya Ticaret Merkezine Yeniden Hoş Geldiniz" yazısyla basıldı.


Galeri

 
Yazıyı okudum da ilk bombalamayi yine Araplar yapmış Araplar neden bu kadar düşman diye şüpheye düşmemek elde degil
 
Dünyanın en güçlü devletinin o yolcu uçaklarını imha edebilmesi lazımdı. Herhangi bir araştırma yapmadan teknik detaya girmeden büyük resmi falan görmeden orada yiten canların kanı sadece leş köpek teröristlerin elinde değildir diyebiliyorum o yüzden.
 
Dünyanın en güçlü devletinin o yolcu uçaklarını imha edebilmesi lazımdı. Herhangi bir araştırma yapmadan teknik detaya girmeden büyük resmi falan görmeden orada yiten canların kanı sadece leş köpek teröristlerin elinde değildir diyebiliyorum o yüzden.
1993 te de bombalı saldırıyı görmemişler resmen deney testi yapmışlar
 
Dünyanın en güçlü devletinin o yolcu uçaklarını imha edebilmesi lazımdı. Herhangi bir araştırma yapmadan teknik detaya girmeden büyük resmi falan görmeden orada yiten canların kanı sadece leş köpek teröristlerin elinde değildir diyebiliyorum o yüzden.
Teröristler kadar CIA de suçlu. Çünkü ellerinde veri olmasına rağmen FBI ile paylaşmıyorlar. Terörist listesinde adı olan adama sığınma hakkı verilmiş, FBI adam hakkında belge talep ettiği halde vermiyorlar. Olaydan kısa süre önce birimler arası toplantıda FBI Amerika içinde terör saldırısı olacağı ve muhtemelen yine İkiz Kuleler'in hedef alınacağını söylüyor, ama takan olmuyor.

Hala 11 Eylül’e inanan kaldı mı ? Gerçekten… Yıkılması planlanarak yapılmıştı zaten bu yapılar.Yangın çıktı yazıyor ya onun bile 1 sene öncesinde filmini çekiyorlar.
Yıkılması planlanarak yapılan yapılar değiller bunlar. Konuda yapım sürecinin ne kadar sancılı olduğu yazıyor. Binalara uçak çarpabileceği düşünülerek önlemler alınmış, fakat uçağın çarpma hızı ve jet yakıtından kaynaklacak yangının sıcaklığı hesap edilmemiş. Olayla ilgili komplo teorilerinin olduğu bir konu da açacağım, o yüzden önce bu bilgi konusunu açtım.
 
Yıkılması planlanarak yapılan yapılar değiller bunlar. Konuda yapım sürecinin ne kadar sancılı olduğu yazıyor. Binalara uçak çarpabileceği düşünülerek önlemler alınmış, fakat uçağın çarpma hızı ve jet yakıtından kaynaklacak yangının sıcaklığı hesap edilmemiş. Olayla ilgili komplo teorilerinin olduğu bir konu da açacağım, o yüzden önce bu bilgi konusunu açtım.
Komplo teorisi diye birşey yok bu konuda sadece komplolar var.Artık petrolden dolayı ortadoğuya müdahale etme sebebi üretmek için Amerika’nın kendi kurguladığı bir olay olduğunu sağır sultan bile biliyor.
 
Yazıyı okudum da ilk bombalamayi yine Araplar yapmış Araplar neden bu kadar düşman diye şüpheye düşmemek elde degil
Şurada sebeplerinden bahsediyor.


Kısaca, Batı'nın Somali'deki Müslümanlara yönelik saldırıları desteklemesi, Rusya'nın Çeçenistan'daki Müslümanlara yönelik zulmünü desteklemesi, Hindistan'ın Keşmir'deki Müslümanlara yönelik baskısını desteklemesi, 1982'de Lübnan'daki katliamlara göz yumması, ABD askerlerinin Suudi Arabistan'daki varlığı, ABD'nin İsrail'i desteklemesi ve Irak'a yönelik yaptırımlar.
 

Bu Konuya Bakmış Kullanıcılar (Üye: 0, Ziyaretçi: 2)

Korsanfan.com Her Hakkı Saklıdır. 2008-2023.
Tasarım Korsanfan V.6.0
Yukarı Çık