Kitap Tavsiye

[UranyumX]

Örneğin skolastik felsefede varoluş, varolan her şeyin (Tanrı ya da bir toz zerreciği) gerçekliğini bildirir. Daha dar ve doğa bilimsel anlamda ise varoluş, belirli bir bağlamda uzay-zaman boyutunda yer almak ya da şimdi ve burada var olmak anlamında belirtilir.

Varoluşçuluğun temellerini atmış olan gizemci Kierkegaard’a göre varoluş, başkaca her türlü varoluşlardan bağımsız olarak insanın evrendeki yalnızlığı’nı dile getirir.

Sartre’a göre, insanın varoluşu özünden önce gelir, insan ancak kendi kendini varlaştırmakla özünü gerçekleştirir.

Belki yardımcı olur.

Kelimeyi, cümlenin içindeki anlamdan bağımsız düşününce, cümle mantıksız oluyor. Benim merak ettiğim;

Seçkin bir burjuva olarak rahat ve tasasız varoluşunu sürdürürken giderek duyarsızlaşan bir adamın hayatındaki dönüştürücü deneyimin hikâyesi.

cümlesindeki varoluşu sürdürmek sözü ile hayatını sürdürmek arasındaki fark. Yazarlar bu sözü çok sık kullanıyor ama bence çoğu zaman gereksiz kullanıyor.
Eğer burada anlatılmak istenen, bu insanın tüm duygu, düşünce veya histen bağımsız olarak sadece "varlık" olması ise böyle bir varlık duyarsızlaşamaz çünkü zaten duygusuzdur. Eğer duyarsızlaşan bir insandan bahsediyorsa bu insan "yaşayan, duygusu olan bir varlık" olarak kabul edilmiş demektir. Yani bu cümle özelinde "varlığını sürdürmek" ile "hayatını sürdürmek" sözleri arasında bir fark yok gibi geliyor bana.

 

[twei]

Kelimeyi, cümlenin içindeki anlamdan bağımsız düşününce, cümle mantıksız oluyor. Benim merak ettiğim;

cümlesindeki varoluşu sürdürmek sözü ile hayatını sürdürmek arasındaki fark. Yazarlar bu sözü çok sık kullanıyor ama bence çoğu zaman gereksiz kullanıyor.
Eğer burada anlatılmak istenen, bu insanın tüm duygu, düşünce veya histen bağımsız olarak sadece "varlık" olması ise böyle bir varlık duyarsızlaşamaz çünkü zaten duygusuzdur. Eğer duyarsızlaşan bir insandan bahsediyorsa bu insan "yaşayan, duygusu olan bir varlık" olarak kabul edilmiş demektir. Yani bu cümle özelinde "varlığını sürdürmek" ile "hayatını sürdürmek" sözleri arasında bir fark yok gibi geliyor bana.

Varoluşunu sürdürme ve hayatını sürdürme arasında fark var gibi. Ben okuduğumda hayatını sürdürme betiminde az da olsa bi çaba, varoluşunu sürdürmede ise bi umarsızlık var. Öncesinde vurgulanan rahat ve tasasız sıfatlarıyla birleştirince varoluşunu sürdürme dediğin gibi gereksiz bi derinlik katıyor.

 

[amaneden]

Kelimeyi, cümlenin içindeki anlamdan bağımsız düşününce, cümle mantıksız oluyor. Benim merak ettiğim;

cümlesindeki varoluşu sürdürmek sözü ile hayatını sürdürmek arasındaki fark. Yazarlar bu sözü çok sık kullanıyor ama bence çoğu zaman gereksiz kullanıyor.
Eğer burada anlatılmak istenen, bu insanın tüm duygu, düşünce veya histen bağımsız olarak sadece "varlık" olması ise böyle bir varlık duyarsızlaşamaz çünkü zaten duygusuzdur. Eğer duyarsızlaşan bir insandan bahsediyorsa bu insan "yaşayan, duygusu olan bir varlık" olarak kabul edilmiş demektir. Yani bu cümle özelinde "varlığını sürdürmek" ile "hayatını sürdürmek" sözleri arasında bir fark yok gibi geliyor bana.

Bir fark yoksa kullanılmasında da bir sorun olmasa gerek, öyle değil mi? Kullanılma sebebi art arda hayat ve yaşam gibi kelimeleri kullanmak olabilir. Ben de bir yazar olarak aynı anlama gelen farklı kelimeleri tercih etmeye çalışırım. Bu şekilde kitap da zenginleşir giderek. Diğer yandan felsefi bir hava katsın diye de söylenmiş olabilir.

Bunların dışında varoluş her daim bir sıkıntı olmuştur. Bununla birlikte hayat ya da yaşam sürmek sıradan bir hayatı devam ettirmek gibi, "yuvarlanıp gitmek" gibi. Ama varoluşunu sürdürmek, kişinin kendi hayatına bir anlam katmasını da içerir. Zaten karakterin de hayatı farklı bir yöne evriliyor kitapta.

Neysem çok uzadı.

 

[twei]

Bir fark yoksa kullanılmasında da bir sorun olmasa gerek, öyle değil mi? Kullanılma sebebi art arda hayat ve yaşam gibi kelimeleri kullanmak olabilir. Ben de bir yazar olarak aynı anlama gelen farklı kelimeleri tercih etmeye çalışırım. Bu şekilde kitap da zenginleşir giderek. Diğer yandan felsefi bir hava katsın diye de söylenmiş olabilir.

Bunların dışında varoluş her daim bir sıkıntı olmuştur. Bununla birlikte hayat ya da yaşam sürmek sıradan bir hayatı devam ettirmek gibi, "yuvarlanıp gitmek" gibi. Ama varoluşunu sürdürmek, kişinin kendi hayatına bir anlam katmasını da içerir. Zaten karakterin de hayatı farklı bir yöne evriliyor kitapta.

Neysem çok uzadı.

Hayat ve varoluşu farklı değerlendiriyoruz, ilginç. Varoluşunu sürdürüyor derken sanki hayatta olmak gibi bir isteği yokmuş da yine de varolmayı sürdürüyormuş gibi geliyor bana :S Garip.

 

[amaneden]

Hayat ve varoluşu farklı değerlendiriyoruz, ilginç. Varoluşunu sürdürüyor derken sanki hayatta olmak gibi bir isteği yokmuş da yine de varolmayı sürdürüyormuş gibi geliyor bana :S Garip.

Dedim ya sıkıntı hali diye. Ben de o şekilde algılıyorum. Ama kişi düşünerek bir anlam katmaya çalıştığı bı yolculukta kendini de sıkıntıya sokar işte.

 

[CharlotteKatakuri]

Bülbülü Öldürmek'i bugün almıştım en kisa zamanda okuyacagim John Steinbeck severim. Daha önce fareler ve insanları okumuştum. Listeme aldım teşekkür ederim.

İkisinin filmlerini de izlemelisin baya kalitelilerdir. Klasik olarak görürüm ikisine de

 

[amaneden]

Gençler. Yanlış hatırlamıyorsam Asimov'un bir kitabında, bir karakter ayağını adım atmak için kaldırıyordu fakat ayağını tekrar yere koyduğunda kendisini bir başka gezegende buluyordu. Bunun hangi kitapta ya da doğrudan nerede geçtiğini bilen varsa bir aydınlatabilir mi beni?

 

[Vincent]

Gençler. Yanlış hatırlamıyorsam Asimov'un bir kitabında, bir karakter ayağını adım atmak için kaldırıyordu fakat ayağını tekrar yere koyduğunda kendisini bir başka gezegende buluyordu. Bunun hangi kitapta ya da doğrudan nerede geçtiğini bilen varsa bir aydınlatabilir mi beni?

?

 

[amaneden]

?

Çeşitli kelimeleri kullanıp içinde aratmaya çalıştım ama bir türlü bulamadım yav. Sen yerini hatırlıyor musun acaba?

 

[Vincent]

Çeşitli kelimeleri kullanıp içinde aratmaya çalıştım ama bir türlü bulamadım yav. Sen yerini hatırlıyor musun acaba?

Kitabı okumadım.