[Tartışma] One Piece Rpg

[amaneden]

Sen oynayacak mısın?

Zannetmiyorum, çok zaman harcamak gerekiyor sanırım.

 

[Daredewill]

Zannetmiyorum, çok zaman harcamak gerekiyor sanırım.

Zaman alır ama siteye vakit buluyorsan çok sıkıntı olmaz. Daha yavaş gelişirsin sadece, hem sana işkence etme fırsatı tanı bize. Veganlar hızlı ölüyormuş.

 

[Wa Mi U]

Ben kurtarırım rahat ol adımın hakını vericem

 

[amaneden]

Zaman alır ama siteye vakit buluyorsan çok sıkıntı olmaz. Daha yavaş gelişirsin sadece, hem sana işkence etme fırsatı tanı bize. Veganlar hızlı ölüyormuş.

Ben hikâyemi yazdım şuraya bırakıp kendimi evrenden çıkartıyorum.(Hemen bir şeyler uydurayım.)
Bir zamanlar Tanrı'ydım. Fakat yapacak hiçbir şeyim yoktu. Hükmedeceğim sonsuzluk aynı zaman da bir hiçlikti. Böylelikle bir karar verdim. Yaratacaktım. Fakat yaratmak zannettiğim kadar kolay bir şey değildi. Var ettiğim her şey, kendimden eşit miktarda parçayı yok ediyordu. Başlangıçta bunu hiç aldırmadım. Yaratılış devam ettikçe, yapabilecek olduğum şeylerle soğukkanlılığımı kaybettim. Tanrısal özelliklerim yitip giderken, kendime bir evren yaratmıştım. Sırada içini doldurmak vardı. Her bir parçaya önem verdim. Ben önem verdikçe, önem yitirdim. Buna rağmen aldırmamaya devam ettim. Ve bir gün, evreni istediğim şekilde inşa ettiğim zaman, geriye benden hiçbir şey kalmamıştı. Yine de aynı zaman da her şeydim. Kendi yarattığım evrenin her bir noktasında olmama rağmen, bütünün parçalarından oluşmama rağmen artık ben, ben değildim. Böylece hükmüm sona erdi. Solup giden yaşamım, dünyaları döndürmeye, hayatları yoktan var etmeye başladı. Mükemmeliğimin son parçası da solup gittiğinde, bir başka mükemmel sistem harekete geçti.
Yine de ben, her şeyin farkındaydım. Fakat artık müdahale şansım yoktu. Pişmanlıkla sarsılıyor, dünyaya titreşimler gönderip, garip tepkimeler veriyordum. Fakat Korsanlar Çağı'nın başlamasıyla pişmanlığım da sona erdi. Artık dünyayı titretme sırası onlardaydı!

 

[Daredewill]

Ben hikâyemi yazdım şuraya bırakıp kendimi evrenden çıkartıyorum.(Hemen bir şeyler uydurayım.)
Bir zamanlar Tanrı'ydım. Fakat yapacak hiçbir şeyim yoktu. Hükmedeceğim sonsuzluk aynı zaman da bir hiçlikti. Böylelikle bir karar verdim. Yaratacaktım. Fakat yaratmak zannettiğim kadar kolay bir şey değildi. Var ettiğim her şey, kendimden eşit miktarda parçayı yok ediyordu. Başlangıçta bunu hiç aldırmadım. Yaratılış devam ettikçe, yapabilecek olduğum şeylerle soğukkanlılığımı kaybettim. Tanrısal özelliklerim yitip giderken, kendime bir evren yaratmıştım. Sırada içini doldurmak vardı. Her bir parçaya önem verdim. Ben önem verdikçe, önem yitirdim. Buna rağmen aldırmamaya devam ettim. Ve bir gün, evreni istediğim şekilde inşa ettiğim zaman, geriye benden hiçbir şey kalmamıştı. Yine de aynı zaman da her şeydim. Kendi yarattığım evrenin her bir noktasında olmama rağmen, bütünün parçalarından oluşmama rağmen artık ben, ben değildim. Böylece hükmüm sona erdi. Solup giden yaşamım, dünyaları döndürmeye, hayatları yoktan var etmeye başladı. Mükemmeliğimin son parçası da solup gittiğinde, bir başka mükemmel sistem harekete geçti.
Yine de ben, her şeyin farkındaydım. Fakat artık müdahale şansım yoktu. Pişmanlıkla sarsılıyor, dünyaya titreşimler gönderip, garip tepkimeler veriyordum. Fakat Korsanlar Çağı'nın başlamasıyla pişmanlığım da sona erdi. Artık dünyayı titretme sırası onlardaydı!

Güsel, bende zaten tanrıların yarattığı her şeyi yok edecektim. Tabi en son tanrıları da yok edeceğim, gerçekten uyumluyuz seninle.

 

[Kaan]

Ben hikâyemi yazdım şuraya bırakıp kendimi evrenden çıkartıyorum.(Hemen bir şeyler uydurayım.)
Bir zamanlar Tanrı'ydım. Fakat yapacak hiçbir şeyim yoktu. Hükmedeceğim sonsuzluk aynı zaman da bir hiçlikti. Böylelikle bir karar verdim. Yaratacaktım. Fakat yaratmak zannettiğim kadar kolay bir şey değildi. Var ettiğim her şey, kendimden eşit miktarda parçayı yok ediyordu. Başlangıçta bunu hiç aldırmadım. Yaratılış devam ettikçe, yapabilecek olduğum şeylerle soğukkanlılığımı kaybettim. Tanrısal özelliklerim yitip giderken, kendime bir evren yaratmıştım. Sırada içini doldurmak vardı. Her bir parçaya önem verdim. Ben önem verdikçe, önem yitirdim. Buna rağmen aldırmamaya devam ettim. Ve bir gün, evreni istediğim şekilde inşa ettiğim zaman, geriye benden hiçbir şey kalmamıştı. Yine de aynı zaman da her şeydim. Kendi yarattığım evrenin her bir noktasında olmama rağmen, bütünün parçalarından oluşmama rağmen artık ben, ben değildim. Böylece hükmüm sona erdi. Solup giden yaşamım, dünyaları döndürmeye, hayatları yoktan var etmeye başladı. Mükemmeliğimin son parçası da solup gittiğinde, bir başka mükemmel sistem harekete geçti.
Yine de ben, her şeyin farkındaydım. Fakat artık müdahale şansım yoktu. Pişmanlıkla sarsılıyor, dünyaya titreşimler gönderip, garip tepkimeler veriyordum. Fakat Korsanlar Çağı'nın başlamasıyla pişmanlığım da sona erdi. Artık dünyayı titretme sırası onlardaydı!

Şeytan meyvelerini tanrısal özelliklerinin yitip gitmesi ve yarattığın evrende can bulmasına, Hakinin yüksek olduğu insanların ise senin evrenindeki azalıp bitmiş olsada gücüne duyarlı insanlar olduğunu tez alıp yürüsün bir yazar.

 

[amaneden]

Güsel, bende zaten tanrıların yarattığı her şeyi yok edecektim. Tabi en son tanrıları da yok edeceğim, gerçekten uyumluyuz seninle.

Şeytan meyvelerini tanrısal özelliklerinin yitip gitmesi ve yarattığın evrende can bulmasına, Hakinin yüksek olduğu insanların ise senin evrenindeki azalıp bitmiş olsada gücüne duyarlı insanlar olduğunu tez alıp yürüsün bir yazar.

Artık kim napıyorsa yapsın.

 

[RocheFelix]

@Roronoa Zoro
Şimdi aklıma geldi de. Herkeste haki kavramı olacak mı ? Vetahut farklı tür hakileri açmak(kazanmak) için görev ya da boss gibi bir şey devirmemiz mi gerekecek ? Bunun için nasıl bir sistem düşünüyorsun.

 

[Donquixote Doflamingo]

Skype grubu icin ekleyebilecegim kim var?

 

[Daredewill]

Skype grubu icin ekleyebilecegim kim var?

Daredewill ekle.