The Man Who Laughs (Gülünç Adam), Victor Hugo'nun 1869'da yazdığı aynı adlı romandan uyarlanan bir hikâyedir. Eser, 17. yüzyıl İngiltere’sinde geçer ve dramatik, romantik ve toplumsal eleştirilerle dolu bir anlatıya sahiptir.
Gwynplaine, çocukken yüzüne korkunç bir ameliyatla kalıcı bir gülümseme kazınmış bir gençtir. Bu deformasyon, onun bir soytarı gibi görünmesine neden olur ve toplum tarafından dışlanır. Gezici bir tiyatro kumpanyasında, kör bir kız olan Dea ile tanışır ve ona âşık olur. Dea, Gwynplaine’in iç güzelliğini görür ve onun yüzündeki gülümsemeyi değil, ruhunu sever. Ancak Gwynplaine’in geçmişi, soylu bir aileye dayanan kökenleri ve siyasi entrikalarla dolu bir dünyada kendini bulmasıyla karmaşık bir hal alır. Toplumun ikiyüzlülüğü, sınıf farkları ve insan doğasının karanlık yönleri, Gwynplaine’in trajik hikâyesinde çarpıcı bir şekilde işlenir. Victor Hugo’nun bu eseri, insanın dış görünüşü ile iç dünyası arasındaki çatışmayı, aşkın saflığını ve toplumsal adaletsizlikleri derinlemesine ele alır.
1928’de çekilen sessiz film uyarlaması, özellikle Gwynplaine’in grotesk gülümsemesiyle sinema tarihinde ikonik bir yere sahiptir.
Sinema Uyarlamaları
1928 Sessiz Film (Yön: Paul Leni): Evrensel bir klasik, Conrad Veidt’in Gwynplaine rolüyle ikonikleşti. Ekspresyonist tarzıyla, Gwynplaine’in grotesk gülümsemesi ve duygusal derinliği vurgulanır. Sinema tarihine “Joker” karakterine ilham veren yapım olarak geçti.
2012 Film (Yön: Jean-Pierre Améris): Modern bir Fransız uyarlaması. Daha duygusal ve romantik bir tonla, Gwynplaine ve Dea’nın ilişkisine odaklanır.
