One Piece evreninde şeytan meyvesi kullanıcıları inanılmaz yeteneklere sahip. Ancak bu yeteneklerin %99’u yalnızca savaşmak için kullanılıyor. Oysa ki bu güçlerin birçoğu doğru şekilde değerlendirilse, kullanıcıları korsan değil dünya devi şirket sahipleri olurdu. Bu da serinin göz ardı ettiği büyük bir mantık açığı olarak karşımıza çıkıyor.
Katakuri (Mochi Mochi no Mi)
Sınırsız mochi üretebiliyor. Yapım maliyeti yok, ham madde ihtiyacı yok. Teoride dünya çapında mochi imparatorluğu kurabilir. Mochi restoran zinciri açabilir, marketlere tedarik sağlayabilir, mochi ihracatı yapabilir. Tam anlamıyla sıfır masrafla %100 kâr. Ama o ne yapıyor? Sadece savaş.
Aokiji (Hie Hie no Mi)
Okyanusu bile dondurabilecek kapasitede. Bu meyveyle sadece buz üretse, küresel soğutma, gıda lojistiği ve hatta iklim düzenleme sektörlerinde devrim yapabilir. "Soğuk zincir taşımacılığı" gibi sektörlerde rakipsiz olurdu. Dünyanın her yerine buz ihraç eden dev bir şirket kurabilirdi.
Eustass Kid (Jiki Jiki no Mi)
Metalleri kontrol edebiliyor. Bunu savaş dışında, hurda dönüşümü, inşaat, gemi yapımı, mühendislik ve ağır sanayi sektörlerinde kullanabilir. Demir yolları kurabilir, madenleri işleyebilir, gemi filoları inşa edebilir. Tek başına dev bir fabrika gibi çalışabilir. Ama o ne yapıyor? Korsanlık.
Tsuru (Woshu Woshu no Mi)
Her şeyi yıkayıp temizleyebiliyor. Kirli su kaynaklarını arıtabilir, kirliliği yok edebilir, hatta tekstil ve temizlik sektöründe çığır açabilir. "Sonsuz temizlik" gibi bir hizmet sunabilir. Hatta radyasyonlu alanları bile temizleyebileceği ima ediliyor. Ama o bu gücü sadece suçlu "arınsın" diye kullanıyor.
Raizo (Maki Maki no Mi)
İstediği nesneyi parşömene sarıp saklayabiliyor. Lojistik ve taşımacılıkta devrim yapar. Yüzlerce ton yükü tek başına taşıyabilir. Kargo şirketi kurup saniyeler içinde teslimat yapabilir. Nakliye sektörü, bankacılık (değerli eşyaların taşınması), hatta askeri lojistikte devrim olurdu.
Şeytan meyveleri savaşta güçlü olabilir ama ekonomik potansiyelleri de en az o kadar devasa. Ancak One Piece evreninde hiçbir karakter bu yönü düşünmüyor. Çünkü hikâye yapısı tamamen dövüş ve güç çatışmaları üzerine kurulu. Gerçekçi düşündüğümüzde bu büyük bir boşluk.
Katakuri (Mochi Mochi no Mi)
Sınırsız mochi üretebiliyor. Yapım maliyeti yok, ham madde ihtiyacı yok. Teoride dünya çapında mochi imparatorluğu kurabilir. Mochi restoran zinciri açabilir, marketlere tedarik sağlayabilir, mochi ihracatı yapabilir. Tam anlamıyla sıfır masrafla %100 kâr. Ama o ne yapıyor? Sadece savaş.
Aokiji (Hie Hie no Mi)
Okyanusu bile dondurabilecek kapasitede. Bu meyveyle sadece buz üretse, küresel soğutma, gıda lojistiği ve hatta iklim düzenleme sektörlerinde devrim yapabilir. "Soğuk zincir taşımacılığı" gibi sektörlerde rakipsiz olurdu. Dünyanın her yerine buz ihraç eden dev bir şirket kurabilirdi.
Eustass Kid (Jiki Jiki no Mi)
Metalleri kontrol edebiliyor. Bunu savaş dışında, hurda dönüşümü, inşaat, gemi yapımı, mühendislik ve ağır sanayi sektörlerinde kullanabilir. Demir yolları kurabilir, madenleri işleyebilir, gemi filoları inşa edebilir. Tek başına dev bir fabrika gibi çalışabilir. Ama o ne yapıyor? Korsanlık.
Tsuru (Woshu Woshu no Mi)
Her şeyi yıkayıp temizleyebiliyor. Kirli su kaynaklarını arıtabilir, kirliliği yok edebilir, hatta tekstil ve temizlik sektöründe çığır açabilir. "Sonsuz temizlik" gibi bir hizmet sunabilir. Hatta radyasyonlu alanları bile temizleyebileceği ima ediliyor. Ama o bu gücü sadece suçlu "arınsın" diye kullanıyor.
Raizo (Maki Maki no Mi)
İstediği nesneyi parşömene sarıp saklayabiliyor. Lojistik ve taşımacılıkta devrim yapar. Yüzlerce ton yükü tek başına taşıyabilir. Kargo şirketi kurup saniyeler içinde teslimat yapabilir. Nakliye sektörü, bankacılık (değerli eşyaların taşınması), hatta askeri lojistikte devrim olurdu.
Şeytan meyveleri savaşta güçlü olabilir ama ekonomik potansiyelleri de en az o kadar devasa. Ancak One Piece evreninde hiçbir karakter bu yönü düşünmüyor. Çünkü hikâye yapısı tamamen dövüş ve güç çatışmaları üzerine kurulu. Gerçekçi düşündüğümüzde bu büyük bir boşluk.