[Tartışma] Türk Edebiyatının En İyi Şairi

İyi günler arkadaşlar. Edebiyat bölümünde konuyu aradım ama bulamadım.

Konu şu sizce Türk Edebiyatının En İyi Şairi kimdir? Elbetteki bir isim seçmek zor. O yüzden birden fazla kişi söylemenizde sıkıntı yok.

Aslında anket oluşturacaktım ama o kadar çok şair var ki dışarıda kalanları Diğer seçeneğine koymak haksızlık olurdu.

İsim sınırsız. Divan, Halk, Garip Akımı, Servet-i Fünun vs hangisinden isterseniz. :S

Söylediğiniz şairi neden seçtiğinizi bize anlatmak için en azından bir tane şiirini de paylaşmanızı rica ediyorum.

Fuzuli sonra Nazım Hikmet

Gerekli açıklama sonra yapılacaktır

Fuzuli'yi ilk sıraya koymamın sebebi genel olarak aşkı sonra kendi aşkını ve tabi en nihayetinde aşkın kendisine ettiklerini en güzel şekilde ifade etmesi. Onun aşkı anlatmasındaki inceliği başka kimsede göremedim. Artı aşk olayını maddi değilde manevi yaşaması da şiirlerinin etkileyiciliğini ve gücünü arttırıyor bence.


Nazım Hikmet'e gelirsek aslında pek fazla açıklamaya gerek yok, her şiirinde tüyleri diken diken eden çok fazla sanatçı gelmiyor.



------------------------------------------------------------------------------

Yunus Emre ise bambaşka bir olay, onun Şairden çok gerçek anlamda Ermiş olduğunu düşündüğümden listeye almadım yoksa tek atar yani

Yunus Emre. Tartışmam bile. Anadolu Türkçesini kuran adam. İhsan Fazlıoğlu'nun bir cümlesi var ben de katılıyorum; "Yunus Emre Türkçenin peygamberidir. Eğer Türklere peygamber gelseydi bu Yunus Emre olurdu"

Yunus bu sözleri çatar
Sanki balı yağa katar
Halka manilerin satar
Yükü gevherdir tuz değil

Özdemir Asaf Lavinia'sı bana hoş geldiği için onu diyebilirim biraz oznel yorum olarak.
Nesnel olarak Nef'i. Sozleri biraz argo olsa dahi padişaha boyle soylecek cesareti gosterdigi icin onu diyorum.


Biraz farklı bakış açısı ile Orhan Veli Kanık derim. Yahya Kemal'i etkileyecek kadar en etkili şair.



Bu arada Hayyam'ın Rubailer'i Turk Edebiyat'ina giriyor mu yoksa Fars Edebiyat'i mi ? Eger Turk Edebiyat'ina giriyorsa tartışmasız Hayyam diyecegim.

Edit;Girmiyormuş ama nedense Rubailerde Yahya Kemal'i gormek şasırttı.

Benim en sevdiklerim Attila ilhan, Nazım Hikmet ve Orhan Veli. Mona Rosa gibi bir şiiri yazdığı için Sezai Karakoç ve ayrıca Ahmed Arif'in de şiirleri güzeldir . Necip Fazıl biraz dindar olduğu için hep bir antipatim olmuştur ama iyidir.

Bu konuyu biraz araştırmıştım gerçek manada bu işi bilen insanlar mutlaka Yahya Kemal Beyatlı der bulunduğu dönemin en iyisi olarak . Gelmiş geçmiş demek zor dönemlere ayırmak lazım. Gerçi şiir kime göre neye göre güzel kim daha iyi o da ayrı bir mevzu da


Tasavvuf bana göre boş bir akım hiçbir tasavvuf şairini sevmem ..

Edebiyatçı değilim, öznel olarak yaklaşıyorum mevzuya o yüzden.

Yunus Emre ilk aklıma gelenlerden olmadı yüzyıllar önce yaşadığı için ama çok severim, kesinlikle ilk sıralara oynar.

Divan edebiyatından anlamam ne yazık ki.

Daha yakın tarihe gelirsek; Atilla İlhan, her ne kadar aşırı cins bir adam da olsa İsmet Özel ve ne dediği pek anlaşılmasa da Ece Ayhan severek okuduğum şairlerdir. Ama en çok Orhan Velilerin muhabbet ortamlarına dahil olabilmek isterdim.

Bitirirken Ece Ayhan'ın sevdiğim bir şiirini bırakayım ben de:

Atilla İlhan.

Bavs dedi ki:

Benim en sevdiklerim Attila ilhan, Nazım Hikmet ve Orhan Veli. Mona Rosa gibi bir şiiri yazdığı için Sezai Karakoç ve ayrıca Ahmed Arif'in de şiirleri güzeldir . Necip Fazıl biraz dindar olduğu için hep bir antipatim olmuştur ama iyidir.

Bu konuyu biraz araştırmıştım gerçek manada bu işi bilen insanlar mutlaka Yahya Kemal Beyatlı der bulunduğu dönemin en iyisi olarak . Gelmiş geçmiş demek zor dönemlere ayırmak lazım. Gerçi şiir kime göre neye göre güzel kim daha iyi o da ayrı bir meakları yenmiş Fatih edasındasın|
Dibsizliğin dibini bulmak sevdasındasın...
Allah'avzu da


Tasavvuf bana göre boş bir akım hiçbir tasavvuf şairini sevmem ..

Genişletmek için tıkla ...

+1
Necip fazılın bu şiiri dalga geçilmeyi hakediyor.

Atilla değil beyler Attila

Cemal Süreya diyen çıkmamış. Yani yüzeysel biliyorum bu şairi ve pek fazla bilmedigim şey hakkinda konusmak istemiyorum ama "Üvercinka" adli eseri baya bir begeni toplamis okuyucular olarak.

Ben şahsen serbest şiir türünü pek şiir olarak kabul edemediğim için, şiirlerini bu şekilde yazan yakın dönem şairlerini pek sevemedim. Bana şiir dediğinde ben ölçü ararım, ister aruz olsun ister hece. Kafiye ararım, redif ararım. Uzun devrik cümleyi 3'e bölüp alt alta yazmak şiir olmaz benim için. İçinde şiirsellik olsa bile şiir gibi gelmiyor bana.

Şu an aklıma gelenler.
Fuzuli(özellikle Su kasidesi)
Yunus Emre
Ziya Paşa(Terkibi Bentleri aşmıştır, halen daha dillerde pelesenktir)
Yahya Kemal Beyatlı

Bonus Sümbülzade Vehbi'nin ilk mısralarında kelleni alacak gibi olayım, ikinci mısralarında seni ihsanlara boğayım yaz bana böyle bir şiir diyen dönemin padişahı/yöneticisine yazdığı su şiiri kopyalayayım.
azm-ü hamam edelim, sürtüştürem ben sana,
kese ile sabunu, rahat etsin cism-ü can..

lal-ı şarab içirem ve ıslatıp geçirem,
parmağına yüzüğü, hatem-i zer drahşan..

eğil eğil sokayım, iki tutam az mıdır?
lale ile sümbülü kahkülüne nevcivan..

diz çökerek önüne ılık ılık akıtam,
bir gümüş ibrik ile destine ab-ı revan..

salınarak giderken arkandan ben sokam,
ard eteğin beline, olmasın çamur aman..

kulaklarından tutam, dibine kadar sokam,
sahtiyandan çizmeyi, olasın yola revan..

öyle bir sokayım ki, kalmasın dışarda hiç,
düşmanın bağrına, hançerimi nagehan..

eğer arzu edersen ben ağzına vereyim,
yeter ki sen kulundan lokum iste her zaman..

herkeze vermektesin, bir de bana versene
avuç avuç altını, olsun kulun şaduman..

sen her zaman gelesin, ben vehbi'ye veresin,
esselamun aleyküm ve aleykümüsselam..