OP ile başlarsam;
-öncelikle dövüşleri o kadar boktan ve kalitesiz ki, 5 kavanoz piton balı reklamı ile sürekli araya giren tv kanalları bile bu kadar bölmüyor duyguyu ve aksiyonu. Öyleki detaylı bakıldığında içeriğinin boş, sadece sonucunun güzel bittiği Lucci dövüşü en iyi dövüş olarak yer alıyor bu animede. Bu çok büyük eksik bana göre. Denk karakter dövüşlerinde kucağa oturmayı pek seven Oda, plot armor veya yardım kullanmadan pek bir durum beceremiyor.
-Hazır girmişken saplayım, WCI ile artık kesinleşen, dünyaya gök taşı çarpsa gene de tayfaya bir halt olmayacağı... Bu sanırım en illet olduğum. Madem mantık, kurgu, karakter derinliği ve tasarımı konusunda bu kadar ciddisin, nedir bu alice harikalar diyarı atmosferi. Seriye ciddiyet katma ölçüsü kolsuz karakter çizmesi. Şans faktörü o kadar ôn plana çıktı ki, artık her hafta gelen o manga sayısının son sayfasındaki “tayfa umutsuz durumda”, “o aynadan korsanlar kralı çıksa buradan kurtulamaz” gibi saçma sapan yemlemeler Oda’nın götüne girsin lütfen.
-Karakter tasarımı ve derinliğine harcadığı zamanı, seri ilerledikçe karakter gelişimine temiz aktaramaması. Tezat karakter sözleri, kişiliğe ters davranışlar. Sadece kurgu ve puzzle lara o kadar yoğunlaşılmış ki karakter gelişimleri giderek inşaa edilirken malzemeden çalınmış gibi durmaya başlıyor. Bunun sebebi serinin uzunluğu. Ama büyük seri büyük sorumluluk diyelim.
Naruto;
-Bilmem kaç yüz bölüm Naruto’nun zorla Sasuke ile arkadaş olmak istemesi ve Sakura’nın Sasuke’nin kendisini istemesi. Kavak Yelleri’nin 3 ana karakterli çılgın ninja kıyafetleri giydirilmiş ergen versiyonu böyle güzel bir serinin alt yapı başlangıcı olmamalıydı.
-Madara’dan sonra dövüşerek eğlenen bir kötü karakterin ortaya konulamaması.
-Dünyadaki her zombi salgını, uzaylı istilası senaryosunun Amerika’dan yayılıp orada yenilmesi gibi her haltın Konoha’dan çıkması. Sanki Konoha ayrı diğer tüm gezegen ayrı dönüyor havası var.
